Επικαιρότητα
Βενεζουέλα
Η μετεξέλιξη της κατσαρόλας
της Τ. Σ., μέλους του ΕΚΚΕ
Ο ήχος της κατσαρόλας υπήρξε το σάουντρακ του πραξικοπήματος του Πινοτσέτ. Στην εποχή των κινητών και των σόσιαλ μίντια, οι κατσαρόλες μπορούν να μείνουν στην κουζίνα. Φέισμπουκ, τουίτερ, ίνστα, την κάνουν μια χαρά τη δουλίτσα, δημιουργώντας απείρως περισσότερες και ρεαλιστικότερες εντυπώσεις– ενώ και αναρίθμητα «μέσα ενημέρωσης», «δημοσιογράφοι» και «αναλυτές» είναι πανέτοιμοι να μας μπουκώσουν μ’ αυτό που θέλουν να καταπιούμε.
Κι αυτό που θέλουν να καταπιούμε στην περίπτωση της Βενεζουέλας είναι, μεταξύ άλλων, πως εκεί υπάρχει «δικτατορία» (ή τουλάχιστον απόπειρα επιβολής της)· πως η κυβέρνηση είναι περίπου παράνομη, χωρίς καμιά λαϊκή υποστήριξη (βλ. την τυποποιημένη έκφραση «το καθεστώς Μαδούρο») και πρέπει να παραιτηθεί ή, στην ανάγκη, να ανατραπεί· πως σύσσωμος ο λαός της χώρας διαδηλώνει (ειρηνικά, βεβαίως βεβαίως…), αντιμετωπίζοντας καθημερινά την καθεστωτική βία και τρομοκρατία, μετρώντας ήδη εκατοντάδες θύματα· πως η πρόσφατη κυβερνητική πρωτοβουλία για εκλογή συντακτικής συνέλευσης είναι αντισυνταγματική· και πάει λέγοντας. Κι αν η αντιπολίτευση δεν καταφέρει από μόνη της να ανατρέψει το καθεστώς, δεν πειράζει, υπάρχει και ο παλιός κλασικός αμερικάνικος τρόπος. Το είπε άλλωστε ξεκάθαρα ο Τραμπ: «Έχουμε πολλές επιλογές για τη Βενεζουέλα και παρεμπιπτόντως δεν πρόκειται να αποκλείσω την ανάληψη στρατιωτικής δράσης». Και υπενθύμισε ότι οι ΗΠΑ διαθέτουν στρατεύματα σ’ ολόκληρο τον κόσμο – το είχε ξεχάσει κανείς;
Θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων για να εξηγήσει κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στη Βενεζουέλα και, κυρίως, πώς έφτασαν τα πράγματα σ’ αυτή την, ομολογουμένως, επικίνδυνη και οξυμένη κατάσταση, ας προσπαθήσουμε όμως να κάνουμε καταγραφή ορισμένων γεγονότων (hard facts, τα λένε οι Αμερικάνοι) κι όποιος μπορεί, ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ! ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΥΨΩΝΟΥΝ ΤΟ ΑΝΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥΣ!
OΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 1/6, ΣΤΙΣ 6 μ.μ.
Στην Τουρκία το να διεκδικεί κανείς αυτονόητα δικαιώματα σημαίνει για το φασιστικό κράτος του Ερντογάν ότι είναι «επικίνδυνος», με αποτέλεσμα χιλιάδες άνθρωποι αυτή τη στιγμή να βρίσκονται στη φυλακή. Δε σέβονται ούτε τους νεκρούς. Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του 70χρονου πατέρα KEMAL GÜN, ο οποίος έκανε απεργία πείνας 90 ημέρες, ώστε να του δοθεί η σορός του γιου του που ήταν αντάρτης και δολοφονήθηκε τον Νοέμβριο του 2016, μετά από βομβαρδισμό των βουνών της πόλης Ντερσίμ του Κουρδιστάν. Όταν τελικά οι αρχές αναγκάστηκαν να του την παραδώσουν, απαίτησαν να γίνει η ταφή όπου και όπως ήθελαν αυτές.
Χιλιάδες καθηγητές και δημόσιοι υπάλληλοι απολύθηκαν. Οι αγωνιστές, όμως, δε σταμάτησαν να αντιστέκονται και να βγαίνουν στους δρόμους γνωρίζοντας ότι είναι πιθανό να τους φυλακίσουν, να τους βασανίσουν, να τους δολοφονήσουν. Οι άνθρωποι προφυλακίζονται ακόμη και για μια ανάρτηση στο facebook.
Πριν από επτά μήνες μία καθηγήτρια Πανεπιστημίου, η Nuriye Gülmen πρώτη απ’ όλους τους απολυμένους εκπαιδευτικούς διεκδίκησε το δικαίωμα όλων των απολυμένων να γυρίσουν στη δουλειά τους. Την ακολούθησαν χιλιάδες. Η ίδια μαζί με τον δάσκαλο Semih Özakça επέλεξαν το ύστατο μέσο πίεσης απέναντι στο κράτος έκτακτης ανάγκης αποφασίζοντας να κάνουν απεργία πείνας, την οποία ξεκίνησαν στις 9 Μαρτίου και τη συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Θεωρούν ότι αυτή η κατάσταση «δεν είναι ένα προσωπικό εργασιακό πρόβλημα, είναι ένας αγώνας κατά των κυβερνητικών διαταγμάτων και κατά της αδικίας». Είχαν την υποστήριξη χιλιάδων ανθρώπων τόσο στο εσωτερικό της Τουρκίας, καθώς άνθρωποι απ’ όλα τα λαϊκά στρώματα συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Yüksel της Άγκυρας, δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγητές, εργάτες, φοιτητές, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, βουλευτές, όσο και στο εξωτερικό, καθώς από τον Καναδά μέχρι και τη Σουηδία πραγματοποιούνται συγκεντρώσεις συμπαράστασης.
Το κράτος φοβήθηκε αυτό το δίκαιο αγώνα, γι’ αυτό την 76η μέρα απεργίας πείνας η αντιτρομοκρατική τους συνέλαβε και στις 23 Μαΐου τους προφυλάκισαν. Οι λόγοι της προφυλάκισής τους, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, ήταν ότι «η αντίσταση αυτή μπορεί είτε να μετατραπεί σε απεργία πείνας θανάτου, είτε να μετατραπεί σε εξέγερση όπως της πλατείας Γκεζί και των καπνεργατών TEKEL του 2010». Φυσικά, τους κατηγορούν για δήθεν συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση. Ο φόβος τους είναι τόσο μεγάλος, γι’ αυτό έχουν κλείσει όλους τους δρόμους που οδηγούν στην πλατεία Yüksel.
Το ΕΚΚΕ δηλώνει την αμέριστη αλληλεγγύη του στους δύο απεργούς πείνας, αλλά και σε όλους τους αγωνιστές που βρίσκονται στις φυλακές της Τουρκίας. Ο αγώνας όσων τολμούν να υψώσουν το ανάστημά τους στο φασιστικό κράτος έκτακτης ανάγκης είναι ηρωικός. Δεν πρέπει να αφήσουμε τους αγωνιστές μόνους τους. Πρέπει να ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στην αδικία, την εκμετάλλευση, τον φασισμό.
Ανακοίνωση του ΕΚΚΕ για την αμερικανική επίθεση στη Συρία
Η πολύπαθη Συρία δε σταματά να μετρά θύματα. Η κυβέρνηση Τραμπ, συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων της, προχώρησε σε μία ακόμη ιμπεριαλιστική επέμβαση των ΗΠΑ στη Συρία εξαπολύοντας στο έδαφός της πυραύλους Τόμαχοκ από αμερικανικά καταδρομικά. Οι βομβαρδισμοί ξεκίνησαν με πρόσχημα το χτύπημα με τοξικά αέρια στην επαρχία Ιντλίμπ, θυμίζοντάς μας ότι κάπως έτσι ξεκίνησαν όλες οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των Αμερικανών τα τελευταία χρόνια. Πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία – που οι ίδιοι δημιούργησαν, ενάντια στον Σαντάμ και τον Καντάφι που δήθεν είχαν χημικά, τον Μιλόσεβιτς που σφάζει αμάχους, πόλεμος για να «απελευθερώσουν τους λαούς». Όταν οι σφαγείς των λαών φορούν τη μάσκα των απελευθερωτών η συνέχεια είναι γνωστή: εκατομμύρια νεκροί, εκατομμύρια ξεριζωμένοι, εθνικοί και θρησκευτικοί ανταγωνισμοί, διαμελισμοί κρατών, φτώχεια, απόγνωση, τρισεκατομμύρια δολάρια που αν είχαν διατεθεί σε τομείς όπως παιδεία, υγεία, εργασία, εκατομμύρια άνθρωποι θα είχαν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο. Φυσικά, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στέκονται πάντα στο πλευρό των ιμπεριαλιστών, υλικά και ηθικά. Από την άλλη, οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις είναι σίγουρο ότι θα οξυνθούν, καθώς είναι αναμενόμενο η Ρωσία να μην αφήσει τα σημαντικά συμφέροντά της στην περιοχή να διακυβευθούν.
Στερνό αντίο στον αγαπημένο μας σύντροφο Βασίλη Πολίτη.
Έφυγε αιφνίδια από τη ζωή την Τετάρτη 15 Μαρτίου ο αγαπημένος μας σύντροφος Βασίλης Πολίτης, σε ηλικία 58 ετών, από καρδιακή ανακοπή. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 17 Μαρτίου, στο Σπάρτο Αμφιλοχίας. Τον επικήδειο αποχαιρετισμό έκανε η συντρόφισσα Αντωνία Βαφειάδου εκ μέρους του ΕΚΚΕ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και παρευρέθηκαν σύντροφοι και συναγωνιστές από το Περιστέρι, από την Τοπική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιτωλοακαρνανίας και τις Αγωνιστικές Κινήσεις-Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ.
Ο Βασίλης εντάχθηκε από πολύ νωρίς στο επαναστατικό κίνημα. Γιος εργατών μεταναστών στο Δυτικό Βερολίνο, ήρθε σε επαφή με το ΕΚΚΕ από το ξεκίνημά του και εντάχθηκε στη συνέχεια στην ΑΑΜΠΕ (Αντιφασιστική Αντιιμπεριαλιστική Μαθητική Παράταξη). Σε μια εποχή ήττας και αμηχανίας του συνόλου της Αριστεράς, μετά την πτώση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», ο Βασίλης, μέσα από τις γραμμές του ΕΚΚΕ, αντιλαμβάνεται έντονα την αναγκαιότητα συσπείρωσης των επαναστατικών δυνάμεων και επιμένει στη συγκρότηση αγωνιστικών κινήσεων σε Δήμους και χώρους δουλειάς. Με τον ερχομό του στην Ελλάδα, κατοικεί στο Περιστέρι και εντάσσεται στην οργάνωση βάσης του ΕΚΚΕ Περιστερίου, συμβάλλοντας στην ίδρυση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου. Παράλληλα, ως εργάτης στον Δήμο Αθηναίων, πρωτοστατεί για τη δημιουργία των Αγωνιστικών Κινήσεων-Συσπειρώσεων στους ΟΤΑ, όπου και εκλέγεται και αρθρογραφεί στη συνδικαλιστική εφημερίδα της εποχής «Η Σκούπα».
Τα τελευταία 15 χρόνια ζούσε στο Σπάρτο Αμφιλοχίας, αλλά δεν ξέκοψε από τον αγώνα και τις ανάγκες της εποχής. Ήταν στο Sporting αγωνιώντας για τη δημιουργία του ελπιδοφόρου εγχειρήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ήταν στις συνδιασκέψεις ως αντιπρόσωπος της Τ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιτωλοακαρνανίας. Συγχωνευόταν στους αγώνες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και λειτουργούσε προωθητικά όπου κι αν βρισκόταν.
Θαύμαζε την Κομμούνα, τον Οκτώβρη, την κινέζικη, τη βιετναμέζικη και την κουβανέζικη επανάσταση. Την ηρωική αντίσταση του λαού μας μέσα από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Αναζητούσε τη συνολική δικαίωση και την κοινωνική χειραφέτηση.
Πρωτοπόρος, μαζικός, κοινωνικός αγωνιστής, είχε φίλους μετανάστες από Αφρική και Ασία από τη δεκαετία του ’90, όταν η υπόλοιπη Αριστερά δεν ασχολιόταν ιδιαίτερα με τις κοινότητες μεταναστών και τα δικαιώματά τους. Τον διέκρινε ένας εργατικός πολιτισμός ευγενικού ανθρώπου.
Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στη σύζυγό του Δώρα, στα παιδιά που μεγάλωσε, τον Πάνο, τον Αλέξη και την Ελεάννα, στη μητέρα του Πόπη και στην υπόλοιπη οικογένεια και τους φίλους του.
Η μαχητικότητά του και η πίστη που είχε στις ακατάλυτες δυνάμεις της εργατικής τάξης και του λαού, θα είναι πάντα στήριγμα για να συνεχίσουμε τον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση, για το σοσιαλισμό και κομμουνισμό της εποχής μας!
Αντίο πολύτιμε σύντροφε και φίλε.
ΕΚΚΕ 18/3/2017
Το εγχειρίδιο του καλού Αμερικανού προέδρου
59 Τόμαχοκ, 1000 μυστικά και ψέματα
της Τ.Σ.
Αυτά που ακολουθούν, είναι μερικές πρώτες σκέψεις σε σχέση με την κατάσταση που διαμορφώνεται στη Μέση και Εγγύς Ανατολή, εν αναμονή των εξελίξεων που θα δείξουν προς τα πού πάει το πράγμα. Έτσι κι αλλιώς, συμπεράσματα είναι πολύ νωρίς ακόμα για να βγάλουμε, οπότε ας περιοριστούμε στα hardfacts, που λένε κι οι Αμερικάνοι, δηλαδή στα αδιάσειστα (κατά το δυνατό) στοιχεία.
- Μετά την επίθεση με χημικά του 2013, η διεθνής κοινότητα, υπό την απειλή αντίμετρων, επέβαλε στον Άσαντ την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου του, πράγμα που έγινε με επίβλεψη από τον Οργανισμό για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων, που είναι αρμόδιος για την εφαρμογή των αποφάσεων της Συνθήκης για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων. Αυτό έγινε υπό την καθοδήγηση του ΟΗΕ έπειτα από ομόφωνη ψήφο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
- Κάποια χημικά όπλα είναι πολύ δύσκολο να κατασκευαστούν στα κρυφά, ιδιαίτερα από χώρες που βρίσκονται κάτω από το μικροσκόπιο. Από την άλλη, υπάρχουν χημικά όπλα που μπορεί να κατασκευάσει ο καθένας μας στην κουζίνα του, με πολύ απλά συστατικά που βρίσκονται εύκολα, πολύ περισσότερο από μια χώρα. Ένα τέτοιο όπλο για παράδειγμα είναι το αέριο χλωρίνης. Κατά καιρούς η συριακή αντιπολίτευση καταγγέλλει τη χρήση τέτοιων όπλων από τις δυνάμεις του Άσαντ. Επίσης, ο Άσαντ και οι Ρώσοι έχουν κατηγορήσει τη συριακή αντιπολίτευση ότι διαθέτει και χρησιμοποιεί χημικά όπλα. Στο παρελθόν έχουν βγει καταγγελίες ότι η συριακή αντιπολίτευση (Μέτωπο Αλ-Νούσρα κ.λπ.) εφοδιάζονταν με τέτοιου είδους όπλα από την Τουρκία και από χώρες του Κόλπου. Τούρκοι δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν αυτού του είδους τα πάρε-δώσε του Ερντογάν με τους αντικαθεστωτικούς της Συρίας, βρέθηκαν στη φυλακή.
Αλυσοδέσαν έναν άνθρωπο 'κει που εβάδιζε Για τον σύντροφο ΕρκάνΚαι να, τι θέλω τώρα να σας πω Το ΕΚΚΕ εκφράζει την αμέριστη συμπαράστασή του στον ΕΡΚΑΝ (ERKAN ŞERİF TURUNÇ), ο οποίος συνελήφθη τραυματισμένος στις 22/01 στην Τουρκία, καθώς και σε όλους τους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές, οι οποίοι διεξάγουν τον πιο άνισο αλλά και πιο δίκαιο αγώνα, μαζί με τους λαούς της Τουρκίας, για την απελευθέρωση από τον φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, για μια κοινωνία σοσιαλιστική, όπου όλοι οι λαοί θα ζουν αδελφωμένοι. Ο Ερκάν έγινε γνωστός στο δημοκρατικό και αριστερό κίνημα της Ελλάδας μέσα από τις γραμμές της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν, ως μια από τις πιο ευγενικές της μορφές. Στάθηκε στο πλάι του ελληνικού λαού σε κάθε διαδήλωση.
Είχε συλληφθεί άδικα το 2014 μαζί με τη Φαντίκ Αντεγιαμάν (Fadik Adiyaman) με την αντιδημοκρατική κατηγορία της υλικής υποστήριξης της οργάνωσης DHKP-C (Επαναστατικό Λαϊκό Απελευθερωτικό Κόμμα - Μέτωπο), με το επιπλέον επιβαρυντικό -δήθεν- στοιχείο της πολύ καλής γνώσης της ελληνικής γλώσσας (!), κατηγορίες που φυσικά είχαν καταρρεύσει, παρά τη συντονισμένη προσπάθεια ελληνικών και ξένων κυβερνήσεων και μυστικών υπηρεσιών να εφαρμόσουν κατά γράμμα τον αντιτρομοκρατικό νόμο.
Απαιτούμε από την ελληνική κυβέρνηση τη διακοπή της συνεργασίας των κατασταλτικών μηχανισμών με το στρατοκρατικό και φασιστικό κράτος της Τουρκίας και την πλήρη υποστήριξη των Τούρκων και Κούρδων πολιτικών προσφύγων. Είναι απαράδεκτο ότι η φωτογραφία του Ερκάν, που τραβήχτηκε στην Αθήνα από την ελληνική αντιτρομοκρατική, δημοσιεύτηκε και αφισοκολλήθηκε από την τούρκικη αστυνομία σε όλη την πόλη της Κωνσταντινούπολης!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΚΑΝ
Καλό ταξίδι, σύντροφε Γρηγόρη!Ως ΕΚΚΕ εκφράζουμε την αμέριστη θλίψη μας για την απώλεια του συντρόφου Γρηγόρη Κωνσταντόπουλου, ηγετικού στελέχους του ΚΚΕ-(μλ) Ο σ. Γρηγόρης εμπνεύστηκε από την κομμουνιστική φλόγα της Οκτωβριανής και της Πολιτιστικής Επανάστασης και συνέβαλε σημαντικά στη διαμόρφωση του μαρξιστικού-λενινιστικού ρεύματος της χώρας μας. Οι οργανώσεις μας βρέθηκαν κοντά σε όλους τους ταξικούς αγώνες και τις ιστορικές καμπές των τελευταίων 5 δεκαετιών. Γνωριστήκαμε τα αμήχανα χρόνια της μεταπολίτευσης. Έκτοτε βρεθήκαμε αμέτρητες φορές σε κοινές δράσεις και προσπάθειες ανασυγκρότησης του επαναστατικού κινήματος, με κορυφαία στιγμή την ίδρυση της "Μαχόμενης Αριστεράς". Ήταν πάντα εκεί, σε κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα που ανέδειξαν μια σειρά σπουδαίων αγωνιστών του σύγχρονου ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Πάλεψε σθεναρά για τη χειραφέτηση του λαού και της εργατικής τάξης, ενάντια στο φασισμό, τον ιμπεριαλισμό και την ντόπια αστική τάξη, αλλά και ενάντια στα ρεφορμιστικά γιατροσόφια. Δεν έμενε όμως εκεί, γι’ αυτό κι έδινε βάρος στον επαναστατικό διεθνισμό, έχοντας αποκτήσει ο ίδιος σχέσεις με διάφορα μαρξιστικά- λενινιστικά εγχειρήματα και οργανώσεις σε όλο τον κόσμο. Άνθρωπος με πολιτική οξυδέρκεια, επαναστατικό ήθος και σεμνότητα, αγαπητός σε όσους συντρόφους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους συγγενείς και τους συντρόφους του από το ΚΚΕ-(μλ). Καλό ταξίδι, σύντροφε Γρηγόρη! 26/1/17 Ε.Κ.Κ.Ε. Για την αναγκαιότητα του κομμουνιστικού φορέα σήμερα.
Τοποθέτηση του Χρήστου Βαφειάδη στην εκδήλωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, εκ μέρους του ΕΚΚΕ
Συντρόφισσες και σύντροφοι, Οι συζητήσεις για τον κομμουνιστικό φορέα και η αναγκαιότητα του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος δεν είναι μια ιδέα που έπεσε από τον ουρανό. Έχει προετοιμαστεί από καιρό, μέσα από τη συγκέντρωση των αναζητήσεων των ίδιων των μαζών και την επεξεργασία τους σε ένα μάχιμο πολιτικό πλαίσιο μέσα από το διάλογο και την κοινή δράση - όπως σωστά κάναμε μέχρι τώρα, μέσα απ’ τις Αριστερές Κινήσεις Πόλης, τις Συνδικαλιστικές Παρεμβάσεις, την ΕΑΑΚ, κι ακόμα περισσότερο από την Πρωτοβουλία Αγώνα 2003, το ΜΕΡΑ και το ελπιδοφόρο εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σήμερα. Είναι, όμως, ανάγκη σ’ αυτά τα πλαίσια ν’ ανοίξει και η συζήτηση για τα μεγάλα στρατηγικά ζητήματα του κομμουνιστικού κινήματος, αν θέλουμε οι όποιες επιμέρους πρωτοβουλίες να αποκτήσουν βάθος, διέξοδο και προοπτική. Χωρίς βιασύνες, κουκουλώματα και συγκολλήσεις που θα τιναχτούν στον αέρα με την πρώτη δυσκολία, είναι ανάγκη να ανοίξουμε και τα ζητήματα για την απαλλαγή της επαναστατικής θεωρίας από το ρεφορμισμό και τις διαστρεβλώσεις. Να την αναπτύξουμε ζωντανά και δημιουργικά, για την αναλυτική προσέγγιση και την επαναστατική επίλυση των σύγχρονων προβλημάτων, στην υπηρεσία της κοινής δράσης και με κριτήριο την πράξη για την ανάπτυξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Τελευταίος αποχαιρετισμός στο σ. Τάκη ΤσίτσοΑποχαιρετούμε τον πολύτιμο σύντροφο και συναγωνιστή Τάκη Τσίτσο, που έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 28/11 στα 46 του χρόνια, πολύ νωρίς για ‘κείνον και για όλους μας. Ο σ. Τάκης από τα μαθητικά του χρόνια εντάχθηκε στο αριστερό κίνημα και από τότε αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Στα φοιτητικά του χρόνια εντάχθηκε στο ΝΑΡ, από τις γραμμές του οποίου συνέχισε να δίνει τον αγώνα για μια άλλη κοινωνία μέχρι την ύστατη στιγμή της ζωής του. Ως μαχόμενος δικηγόρος αγωνίστηκε για την υπεράσπιση των πολιτικών, κοινωνικών και δημοκρατικών ελευθεριών. Τον γνωρίσαμε μέσα από το μετωπικό εγχείρημα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως σθεναρό μέλος της ΚΣΕ και του ΠΣΟ, αλλά και στην τοπική επιτροπή της Κυψέλης-Γαλατσίου-Πατησίων. Πνεύμα ανήσυχο, αγωνιστής συνειδητός και σταθερός όχι μόνο στην ταξική πάλη, αλλά και στην οικοδόμηση της άλλης αριστεράς. Ήταν ταυτόχρονα σοβαρός και προσιτός, με χιούμορ και χαμόγελο ακόμα και στα δύσκολα. Έμεινε πιστός μέχρι το τέλος στην κοινή υπόθεση για την οποία πάλευε, παρά την ταυτόχρονη και άνιση μάχη του με τον καρκίνο. Για εμάς, τους συντρόφους και τις συντρόφισσές του από το ΕΚΚΕ, θα μείνει παράδειγμα αξιοπρέπειας, αυταπάρνησης και αγωνιστικότητας. Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους συντρόφους του. |