Ε.Κ.Κ.Ε.

Την Πέμπτη 28 του Νοέμβρη έφυγε αιφνίδια από κοντά μας σε ηλικία 57 ετών από ανακοπή καρδιάς ο αγαπημένος μας σύντροφος Παύλος Κοτσαμανίδης. Εργάτης οικοδόμος, κάτοικος Θεσσαλονίκης, και μέλος του ΕΚΚΕ από τις αρχές της δεκαετίας του 80, υπήρξε πάντα σταθερός κι ακούραστος σύντροφος στις κοινές μας προσπάθειες. Έχοντας ταυτιστεί και ζυμωθεί με τις καλύτερες παραδόσεις του κινήματός μας στο πλευρό του πατέρα της γυναίκας του Φανής, του Μήτσου Ελευθερίου – Καλύβα, ιστορικού στελέχους του παλιού ηρωικού ΚΚΕ και του ΔΣΕ, γραμματέα Πολιτείας Ελλήνων πολιτικών προσφύγων Τασκένδης που διώχτηκε μετά το χρουστσωφικό πραξικόπημα του 1956, κι ο ίδιος ο Παύλος υπήρξε σε όλη του την αγωνιστική πορεία ανυποχώρητος αντίπαλος των ιδεών της ήττας, της υποταγής και της ρεβιζιονιστικής προδοσίας, θερμός υποστηρικτής της ανασυγκρότησης του κομουνιστικού και εργατικού μας κινήματος σε επαναστατική κατεύθυνση. Με σταθερή παρουσία στο μαζικό κίνημα της πόλης του, ήταν μέλος του Συνδικάτου Οικοδόμων, με το οποίο είχε εκλεγεί στο παρελθόν και στο Εργατικό Κέντρο. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός απ’ τους συναδέλφους του. Υπήρξε ακόμα σταθερός υποστηρικτής των προσπαθειών για τη συγκρότηση του μετώπου της αντικαπιταλιστικής – αντιιμπεριαλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς μέσα από τις γραμμές της Μαχόμενης Αριστεράς, του ΜΕ.Ρ.Α. και της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

Αλλά και η ίδια η ταφή του συντρόφου Παύλου στο χωριό της καταγωγής του, τη Δάφνη του Νομού Πέλλας, υπήρξε μια ιδιαίτερα αγωνιστική στιγμή. Κι αυτό γιατί όταν ο ιδιαίτερα συντηρητικών πεποιθήσεων παπάς της ενορίας προσπάθησε να διακόψει το σύντομο πολιτικό χαιρετισμό από τη μεριά των συντρόφων, αντέδρασαν τόσο ο γιος όσο και η γυναίκα του Παύλου, ενώ όλοι οι παρευρισκόμενοι συγχωριανοί χειροκροτούσαν φωνάζοντας κι αυτοί μαζί με τους συντρόφους "ΑΘΑΝΑΤΟΣ".