Ε.Κ.Κ.Ε.

Οι δραματικές εξελίξεις που ζει όλο αυτό τον τελευταίο καιρό ο λαός στην Κύπρο, η διαδικασία διαρκούς κατεδάφισης κατακτήσεων και δικαιωμάτων για την εργατική τάξη και το λαό στη χώρας μας, για όλους τους λαούς της Νότιας Ευρώπης αλλά και για το σύνολο των Ευρωπαίων εργαζόμενων δεν αποτελούν, για εμάς, γεγονότα απρόσμενα ούτε κεραυνό εν αιθρία. Αποτελούν νομοτελειακή αποκάλυψη της πραγματικής φύσης αυτής της ιμπεριαλιστικής ολοκλήρωσης που ήταν από μιας αρχής η ΕΕ, που ποτέ δεν υπήρξε το «σπίτι των λαών» όπως ισχυρίζονταν οι κυρίαρχες εκμεταλλεύτριες τάξεις και η ρεφορμιστική αριστερά, δεν είχε ποτέ καμιά απολύτως σχέση με την αλληλεγγύη και την ισότιμη συμβίωση των λαών, αλλά ήταν από την αρχή χώρος για την όλο και πιο ασύδοτη κατοχύρωση των τεσσάρων ελευθεριών στη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων και ανθρώπων με αποκλειστικό στόχο την ενίσχυση και ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, την κατοχύρωση της ασυδοσίας του σε βάρος του κόσμου της εργασίας.

Η εισήγηση του Χρίστου Μπίστη στο πολιτικό διήμερο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις 27-28 Οκτώβρη στο ΚΥΒΕ Περιστερίου

 
 Να ευχαριστήσουμε πρώτ’ από όλα τους συντρόφους από Ιρλανδία και Ισπανία για τα αγωνιστικά μηνύματα των εργαζομένων των χωρών τους που μας μετέφεραν. Το ξέσπασμα και η κλιμάκωση της παγκόσμια οικονομικής κρίσης του καπιταλισμού, που τείνει προς μια καινούργια ύφεση στην Ευρώπη και στον κόσμο ολόκληρο, συνοδεύεται από μια λαίλαπα αντεργατικών μέτρων για το φόρτωμα των συνεπειών τους στις πλάτες των εργαζομένων και ιδιαίτερα των εργαζομένων του Νότου. Η κρίση αυτή είναι που έχει προκαλέσει έναν όλο και πιο έντονο κοινωνικό αναβρασμό με στοιχεία ξεσηκωμού των εργαζομένων ιδιαίτερα στις χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, ανάμεσά τους βέβαια και στην Ελλάδα.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ «ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ»

Δεκέμβρης 2012

 ·         Εισήγηση της Αντωνίας Βαφειάδου - Αθανασοπούλου

Συντρόφισσες και σύντροφοι

Για μας τους εργαζόμενους ο δρόμος ποτέ δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Κι ό,τι είχαμε κερδίσει το οφείλαμε στη δουλειά και στους αγώνες μας. Σήμερα ωστόσο, στην εποχή μιας από τις μεγαλύτερες κρίσεις του καπιταλισμού, κάτω από τις εντολές της τρόικας που μας έχει έρθει απέξω και της άλλης που ’χει καθίσει στο σβέρκο μας από μέσα, κάθε καινούργια μέρα ξημερώνει όλο και πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Το μέλλον των παιδιών μας μοιάζει σκοτεινό και αδιέξοδο, χειρότερο από αυτά που έζησαν και που είχαν κατακτήσει οι μανάδες και οι πατεράδες τους. Και κάθε μέρα μας καλούν να σκύψουμε το κεφάλι, να δεχτούμε κάθε θυσία που θα μας ζητήσουν, γιατί αν δεν το κάνουμε, λέει, θα μας διώξουν από το ευρώ και την Ε.Ε. και τότε θα ’ρθει η συντέλεια του κόσμου, ενώ μόνο η παραμονή μας σ’ αυτά μπορεί να είναι η σωτηρία μας.

       Τι είναι όμως και πώς έχει λειτουργήσει ως τώρα, η λεγόμενη Ε.Ε. και το ενιαίο νόμισμα; Και ποιόν έχει ωφελήσει;

 της Γ. Κ.

 ΜΕΡΟΣ 1^Ο

 ΒΑΣΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

 Οι ιδέες του φασισμού και του ναζισμού δεν δημιουργήθηκαν από τον Χίτλερ και τον Μουσολίνι. Οι ρίζες τους βρίσκονται στην αποδιάρθρωση των κοινωνιών με την καταστροφή πλατιών μικροαστικών στρωμάτων και τη βίαιη προλεταριοποίηση που είχε προκαλέσει η βιομηχανική επανάσταση του τέλους του 19^ου αιώνα και στην αντιπαράθεση με τις ιδέες του διαφωτισμού και του ορθού λόγου, με την απομάκρυνση από τις ταξικές και αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζομένων, με τον υπερτονισμό της βουλησιαρχίας, του υπερ-εγώ και του υπερ-ανθρώπου σαν αυτόν του Νίτσε, του Μπεργκσόν και του Ντ’ Ανούντσιο. Βρίσκονται ακόμα στη στροφή προς τον εθνικισμό, το φυλετισμό, την προγονολατρεία το ρατσισμό κ.λπ. Στην αντίληψη ότι η κοινωνική παρακμή θα αναχαιτιζόταν από μια «νέα» ιδεολογία που θα διαμορφωνόταν μέσα από νέες ελίτ¹.