Πριν από αρκετά χρόνια, ο Γουέσλι Κλαρκ, πρώην διοικητής των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, γνωστός για τον ρόλο του στην καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας, ανέφερε σ’ ένα τηλεοπτικό σόου ότι σε μια επίσκεψή του στο Πεντάγωνο, μετά την 11^η Σεπτεμβρίου, ενημερώθηκε για την ύπαρξη ενός μνημονίου βάσει του οποίου οι ΗΠΑ σχεδίαζαν την καταστροφή εφτά χωρών σε διάστημα πέντε ετών, ξεκινώντας από το Ιράκ, τη Συρία, τον Λίβανο, τη Λιβύη, τη Σομαλία, το Σουδάν, και καταλήγοντας στο Ιράν.

Παρατηρώντας τις πρόσφατες εξελίξεις, διαπιστώνουμε ότι μπορεί το πενταετές χρονοδιάγραμμα να μην τηρήθηκε επακριβώς, μπορεί η σειρά των χωρών να μεταβλήθηκε, κατά τα άλλα όμως το σχέδιο εφαρμόστηκε μέχρι κεραίας και το Ιράν, ως η πιο «μεγάλη μπουκιά» για να τη μασήσουν εύκολα οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, έμεινε όντως τελευταίο…

Την εφαρμογή της τελευταίας φάσης αυτού του σχεδίου βλέπουμε να ξεδιπλώνεται σήμερα, με την έναρξη των εντελώς απρόκλητων ισραηλινών επιθέσεων εναντίον του Ιράν· επιθέσεων για τις οποίες χρησιμοποιήθηκε αρχικά η πρόφαση της «καταστροφής του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος», στη συνέχεια όμως όλο και περισσότεροι δυτικοί πολιτικοί, δημοσιολογούντες και αναλυτές άρχισαν να ομολογούν ανοιχτά ότι το ζητούμενο είναι η «αλλαγή καθεστώτος», με την πρόκληση εσωτερικής αναταραχής, την εξόντωση της ηγεσίας του Ιράν και την ανάληψη της διακυβέρνησης από έναν φιλικό προς τη Δύση ηγέτη.

Αυτός ήταν, άλλωστε, ουσιαστικά, ο λόγος της δημιουργίας του Ισραήλ από τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής και ο ρόλος που του έχει έκτοτε ανατεθεί: ο ρόλος του μαντρόσκυλου, του νταή της περιοχής, εντεταλμένου να εξυπηρετεί τα σχέδια των προστατών του, εδραιώνοντας την πλήρη ηγεμονία και τον έλεγχό τους στη Μέση Ανατολή και αναδιαμορφώνοντας τον χάρτη σύμφωνα με τους στρατηγικούς στόχους του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, αλλά και τις επεκτατικές βλέψεις του ίδιου του Ισραήλ, που δεν παύει να έχει τους δικούς του στόχους και φιλοδοξίες.

Το ειρωνικό της υπόθεσης; Αν το Ιράν αποδεδειγμένα διέθετε πυρηνικά, το Ισραήλ δεν θα είχε τολμήσει να επιτεθεί. Όσο για την πρόφαση της «επικείμενης απόκτησής τους» από την Τεχεράνη, είναι ένα επιχείρημα που ο Νετανιάχου προβάλλει ανελλιπώς εδώ και τριάντα χρόνια, προσδιορίζοντας κάθε φορά τον χρόνο που απομένει σε «μερικές εβδομάδες», «λίγους μήνες» κ.ο.κ.

Όσο για το γιατί τώρα; Η επιτάχυνση της βαθιάς αλλαγής του παγκόσμιου γεωπολιτικού τοπίου, με την προφανή κατάρρευση του μοντέλου του «μονοπολικού κόσμου», στο οποίο οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους είχαν επενδύσει μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, με την ανάδυση και τη συνεχή ισχυροποίηση αντίρροπων προς τη Δύση δυνάμεων και συμφερόντων, όπως άρχισε να γίνεται οφθαλμοφανές μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, απαιτεί ταχεία ανάληψη δράσης.

Μια χαρακτηριστική λεπτομέρεια: η ισραηλινή επίθεση εκδηλώθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με τα εγκαίνια της νέας σιδηροδρομικής γραμμής που συνδέει την Κίνα (τον επόμενο, μεγάλο στόχο της αμερικανικής επιθετικότητας) με το Ιράν. Η γραμμή κατασκευάστηκε στα πλαίσια της κινεζικής πρωτοβουλίας «Μια ζώνη-Ένας δρόμος» και επιτρέπει τη μεταφορά βιομηχανικών αγαθών από την Κίνα στο Ιράν απευθείας διά ξηράς, αχρηστεύοντας έτσι όλες τις αμερικανικές προσπάθειες ελέγχου των θαλάσσιων διαμετακομιστικών οδών μέσω των φιλικών προς τις ΗΠΑ χωρών, των στρατιωτικών βάσεων, των κυρώσεων κ.λπ. Με το άνοιγμα αυτής της νέας οδού, σε συνδυασμό και με άλλες που το συνδέουν με τη Ρωσία (διάδρομος βορρά-νότου κ.ά.), το Ιράν εξελίσσεται σε διαμετακομιστικό κόμβο, συνδέοντας την Κίνα και το βιομηχανικό δυναμικό της με την Ινδία, τη Ρωσία, τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία και τη Μεσόγειο. Και όλα αυτά εκτός του αμερικανικού ελέγχου. Η απειλή για τα αμερικανικά συμφέροντα είναι προφανής.

Σ’ αυτό το φόντο, η ΕΕ ευθυγραμμίζεται με τα σχέδια του ατλαντικού ηγεμόνα, με την «οικονομία πολέμου» των 800 δις για εξοπλισμούς και με περικοπές στο κοινωνικό κράτος και στις λαϊκές ανάγκες. Χαρακτηριστική η δήλωση του Γερμανού καγκελάριου, που προσέφερε θερμή στήριξη στο Ισραήλ, δηλώνοντας ότι «κάνει τη βρόμικη δουλειά για όλους μας»!

Από κοντά και η θλιβερή κυβέρνηση της ΝΔ, που συμμετέχει ανενδοίαστα στους δολοφονικούς τυχοδιωκτισμούς και στις αιματηρές συγκρούσεις, έχοντας προ πολλού παραχωρήσει λευκή επιταγή στους ΝΑΤΟϊκούς δολοφόνους να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν τις βάσεις που βρίσκονται στο ελληνικό έδαφος, αδιαφορώντας για τον κίνδυνο που αυτό συνεπάγεται για τη χώρα και τον λαό. Ήδη το Ιράν έχει προειδοποιήσει ότι σε ενδεχόμενη επίθεση από τις ΗΠΑ, θα ανταποδώσει με πλήγματα εναντίον αμερικανικών βάσεων και κλείνοντας τα στενά του Ορμούζ.

Το ΕΚΚΕ καταδικάζει απερίφραστα την κυνική ισραηλινή επίθεση στο Ιράν, καθώς και το συνεχιζόμενο μακέλεμα του παλαιστινιακού λαού. Τα κέντρα διανομής τροφίμων στη Νότια Γάζα έχουν μετατραπεί σε σφαγείο, εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι συνεχίζουν να εκτοπίζονται. Πλάι στο καθημερινό αιματοκύλισμα της Γάζας, οι Ισραηλινοί εντείνουν τις επιθέσεις τους και σε πόλεις και χωριά της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης.

Η υποκριτική προπαγάνδα του Ισραήλ και των ΗΠΑ-ΕΕ περί προστασίας των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων», «απελευθέρωσης των γυναικών», «πολέμου των πολιτισμών», ενώ αφήνουν πίσω τους εκατόμβες νεκρών, ερείπια και καραβάνια προσφύγων, δεν πείθει κανέναν.

·         Τώρα είναι η ώρα να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον ιρανικό, στον παλαιστινιακό και στους άλλους λαούς της περιοχής.

·         Για να πάψει κάθε στρατιωτική και άλλη στήριξη στο Ισραήλ.

·         Λευτεριά στην Παλαιστίνη, αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.

·         Έξω η Ελλάδα από ΕΕ-ΝΑΤΟ. Έξω οι βάσεις.

·         Απεμπλοκή της Ελλάδας από τον πόλεμο.

·         Για την εδραίωση της ειρήνης στη Μέση Ανατολή. Ειρήνη και φιλία των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό και σε κάθε λογής προστάτες.

ΕΚΚΕ

20/6/2025