Ε.Κ.Κ.Ε.

 Έφυγε αιφνίδια από τη ζωή την Τετάρτη 15 Μαρτίου ο αγαπημένος μας σύντροφος Βασίλης Πολίτης, σε ηλικία 58 ετών, από καρδιακή ανακοπή. Η κηδεία πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 17 Μαρτίου, στο Σπάρτο Αμφιλοχίας. Τον επικήδειο αποχαιρετισμό έκανε η συντρόφισσα Αντωνία Βαφειάδου εκ μέρους του ΕΚΚΕ και της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και παρευρέθηκαν σύντροφοι και συναγωνιστές από το Περιστέρι, από την Τοπική Επιτροπή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιτωλοακαρνανίας και τις Αγωνιστικές Κινήσεις-Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ.

Ο Βασίλης εντάχθηκε από πολύ νωρίς στο επαναστατικό κίνημα. Γιος εργατών μεταναστών στο Δυτικό Βερολίνο, ήρθε σε επαφή με το ΕΚΚΕ από το ξεκίνημά του και εντάχθηκε στη συνέχεια στην ΑΑΜΠΕ (Αντιφασιστική Αντιιμπεριαλιστική Μαθητική Παράταξη). Σε μια εποχή ήττας και αμηχανίας του συνόλου της Αριστεράς, μετά την πτώση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», ο Βασίλης, μέσα από τις γραμμές του ΕΚΚΕ, αντιλαμβάνεται έντονα την αναγκαιότητα συσπείρωσης των επαναστατικών δυνάμεων και επιμένει στη συγκρότηση αγωνιστικών κινήσεων σε Δήμους και χώρους δουλειάς. Με τον ερχομό του στην Ελλάδα, κατοικεί στο Περιστέρι και εντάσσεται στην οργάνωση βάσης του ΕΚΚΕ Περιστερίου, συμβάλλοντας στην ίδρυση της Αριστερής Κίνησης Περιστερίου. Παράλληλα, ως εργάτης στον Δήμο Αθηναίων, πρωτοστατεί για τη δημιουργία των Αγωνιστικών Κινήσεων-Συσπειρώσεων στους ΟΤΑ, όπου και εκλέγεται και αρθρογραφεί στη συνδικαλιστική εφημερίδα της εποχής «Η Σκούπα».

Τα τελευταία 15 χρόνια ζούσε στο Σπάρτο Αμφιλοχίας, αλλά δεν ξέκοψε από τον αγώνα και τις ανάγκες της εποχής. Ήταν στο Sporting αγωνιώντας για τη δημιουργία του ελπιδοφόρου εγχειρήματος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ήταν στις συνδιασκέψεις ως αντιπρόσωπος της Τ.Ε. ΑΝΤΑΡΣΥΑ Αιτωλοακαρνανίας. Συγχωνευόταν στους αγώνες της μεγάλης πλειοψηφίας των εργαζομένων και λειτουργούσε προωθητικά όπου κι αν βρισκόταν.

Θαύμαζε την Κομμούνα, τον Οκτώβρη, την κινέζικη, τη βιετναμέζικη και την κουβανέζικη επανάσταση. Την ηρωική αντίσταση του λαού μας μέσα από το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ και τον ΔΣΕ. Αναζητούσε τη συνολική δικαίωση και την κοινωνική χειραφέτηση.

Πρωτοπόρος, μαζικός, κοινωνικός αγωνιστής, είχε φίλους μετανάστες από Αφρική και Ασία από τη δεκαετία του ’90, όταν η υπόλοιπη Αριστερά δεν ασχολιόταν ιδιαίτερα με τις κοινότητες μεταναστών και τα δικαιώματά τους. Τον διέκρινε ένας εργατικός πολιτισμός ευγενικού ανθρώπου.

Εκφράζουμε τα βαθιά μας συλλυπητήρια στη σύζυγό του Δώρα, στα παιδιά που μεγάλωσε, τον Πάνο, τον Αλέξη και την Ελεάννα, στη μητέρα του Πόπη και στην υπόλοιπη οικογένεια και τους φίλους του.

Η μαχητικότητά του και η πίστη που είχε στις ακατάλυτες δυνάμεις της εργατικής τάξης και του λαού, θα είναι πάντα στήριγμα για να συνεχίσουμε τον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση, για το σοσιαλισμό και κομμουνισμό της εποχής μας!

Αντίο πολύτιμε σύντροφε και φίλε.

ΕΚΚΕ 18/3/2017