ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ σ. ΧΡΙΣΤΟΥ ΜΠΙΣΤΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ Ε.Κ.Κ.Ε.

ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ  31/1/09 ΣΤΟ ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ

 

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

 

Αυτό για το οποίο θέλουμε πριν απ’ όλα να δεσμευτούμε εμείς από το ΕΚΚΕ, μαζί και με τις προσδοκίες πιστεύουμε της μεγάλης πλειοψηφίας όσων μαζευτήκαμε σήμερα εδώ, είναι ότι θα κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας ώστε η σημερινή μας συγκέντρωση να μην έχει ένα ευκαιριακό η εκλογικίστικο χαρακτήρα όπως, κακόβουλα και συκοφαντικά, κρίνοντας εξ ιδίων τα αλλότρια, ή ακόμα και με δικαιολογημένες δυσπιστίες, ισχυρίζονται μερικοί. Αλλά ότι θα αποτελέσει βήμα για το ξεπέρασμα του κατακερματισμού, για την πολιτική συσπείρωση και την κοινή δράση, για τη συγκρότηση ενός μετώπου των δυνάμεων της επαναστατικής αντικαπιταλιστικής και αντιιμπεριαλιστικής Αριστεράς όπως εδώ και χρόνια επιδιώκουμε απ’ τις γραμμές του ΜΕ.Ρ.Α. Για να τιμήσουμε έτσι και τη μεγάλη νεολαιίστικη εξέγερση του περασμένου Δεκέμβρη, τις αγωνίες και τις αγωνιστικές αναζητήσεις των εργαζόμενων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς, να αναζητήσουμε μαζί τους συνέχιση, κλιμάκωση και νικηφόρα προοπτική γι’ αυτούς τους αγώνες. Να χαιρετίσουμε τους λαούς που βρέθηκαν στο πλευρό μας και να εκδηλώσουμε κι εμείς την αμέριστη συμπαράστασή μας απέναντι στα δυόμιση εκατομμύρια Γάλλους εργαζόμενους που κατέβηκαν προχτές στους  δρόμους καταδικάζοντας τα μέτρα Σαρκοζί, στους Ισλανδούς εργαζόμενους οι οποίοι ανέτρεψαν την κυβέρνηση των ληστών που χρεοκόπησε τη χώρα τους, το ξέσπασμα της οργής των εργατών της Λετονίας, της Λιθουανίας, της Ουγγαρίας ενάντια στα εξοντωτικά προγράμματα λιτότητας του ΔΝΤ. Τους ηρωικούς λαούς της Παλαιστίνης και της Μέσης Ανατολής που αντιστέκονται στη σιωνιστική και ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Τα επαναστατικά κινήματα από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Ινδία και το Νεπάλ.

 

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτοί που μέχρι πριν από λίγα χρόνια μιλούσαν για το «τέλος της ιστορίας» εκείνο που βλέπουν σήμερα είναι το τέλος, η διάψευση, η γελοιοποίηση των δικών τους δογμάτων και της δικής τους αλαζονείας. Η τεράστια φούσκα που δημιούργησαν για την αντιμετώπιση της κρίσης υπερσυσσώρευσης και υπερπαραγωγής του συστήματος με την πιστωτική υπερεπέκταση και την κερδοσκοπία, είναι πολλές φορές μεγαλύτερη από το Ακαθάριστο Προϊόν του πλανήτη. Παρά τα δισεκατομμύρια που χαρίζονται σε υπερχρεωμένους τραπεζικούς και βιομηχανικούς κολοσσούς  καμιά κυβέρνηση δεν διαθέτει σήμερα τους πόρους για την άμεση επίλυση αυτού του εκρηκτικού προβλήματος. Θα χρειαστούν αρκετά χρόνια, άλλοι λένε τρία, άλλοι πέντε άλλοι περισσότερα, η καταστροφή μεγάλων όγκων πλασματικού και πραγματικού κεφαλαίου, η όξυνση όλων των διεθνών και των κοινωνικών αντιθέσεων, με οδυνηρές συνέπειες για την εργατική τάξη και τους λαούς για να δοθεί καπιταλιστική διέξοδος στην κρίση.

 

Σ’ αυτή τη διεθνή συγκυρία και στα πλαίσια της ΕΕ η χώρα μας αποτελεί έναν από τους αδύνατους κρίκους του συστήματος. Με την υπερδιόγκωση του κερδοσκοπικού τραπεζιτικού της συστήματος, την εξαγωγή του βιομηχανικού κεφαλαίου σε χώρες ακόμα πιο φτηνού εργατικού δυναμικού και τη συρρίκνωση της βιομηχανικής της παραγωγής, το οικονομικό κραχ που αντιμετωπίζει η γεωργία της εξαιτίας των διάφορων καρτέλ και της νέας ΚΑΠ, τα υπέρογκα εμπορικά ελλείμματα, τον υπερδανεισμό των επιχειρήσεων αλλά και των εργαζόμενων που ήταν αδύνατο να ζήσουν με τα συμπιεσμένα τους εισοδήματα, το τεράστιο δημόσιο χρέος, τις όλο και μεγαλύτερες δυσκολίες δανεισμού και τους κινδύνους χρεοκοπίας του ίδιου του κράτους.

 

Η όλο και μεγαλύτερη αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος και η κλιμάκωση των επιθέσεων για να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης στους εργαζόμενους διαμορφώνουν νέες ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη του κινήματος. Ωστόσο δεν αρκούν τα αυθόρμητα ή μεμονωμένα ξεσπάσματα. Προϋπόθεση για την ανάπτυξη και τη νικηφόρα προοπτική τους είναι η συσπείρωση, το ενιαίο μέτωπο των επαναστατικών δυνάμεων του κινήματος, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις της αντίδρασης και της ενσωμάτωσης, με πλήρη αυτοτέλεια απέναντι στις δυνάμεις της ήττας και της υποταγής. Μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία και όχι μέσα σε κάποιο «δοκιμαστικό σωλήνα» μπορεί να προχωρήσει και η επίλυση ανοιχτών ιδεολογικών πολιτικών και οργανωτικών ζητημάτων, η ενοποίηση των πρωτοπόρων αγωνιστών της εργατικής τάξης μέσα στους αγώνες και να δοθεί απάντηση στο στρατηγικής σημασίας ζήτημα της ανασυγκρότηση ενός επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος της σύγχρονης εποχής.

 

Μια τέτοια συσπείρωση δεν θα έχει καμιά προοπτική αν παραμείνει κλεισμένη στον εαυτό της και τις ιδεοληψίες της, θα πρέπει αντίθετα να απευθύνεται στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία έχοντας κατανοήσει πως κάθε υπερτίμηση των δυνάμεων του αντίπαλου και υποτίμηση των διαθέσεων, του ρόλου και των δυνατοτήτων των ίδιων μαζών είναι λάθος. Που θα μπορεί να υπολογίζει σωστά τους κάθε φορά συσχετισμούς και τις τακτικές δυσκολίες. Δεν θα αναζητεί προσχήματα για να υπονομεύσει την κοινή δράση. Δεν θα περιορίζεται σε μεγάλα λόγια και διακηρύξεις αλλά θα δουλεύει ακούραστα για την αποσαφήνιση των άμεσων στόχων του κινήματος με βάση τις πραγματικές λαϊκές  διαθέσεις. Θα απαλλάξει τους εργαζόμενους από τις αυταπάτες για τον εξανθρωπισμό του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και για τις απογοητεύσεις από λάθη και προδοσίες που μετέτρεψαν αγώνες και μεγάλες επαναστατικές κατακτήσεις στην απωθητική μούμια του εκφυλισμένου «υπαρκτού σοσιαλισμού». Για να ξανακερδίσουν την αυτοπεποίθησή τους  οι εργαζόμενοι μέσα απ’ την ίδια την αγωνιστική τους εμπειρία ότι η κυβέρνηση των δολοφόνων και η πολιτική της μπορεί να ανατραπεί. Ότι η κοινωνία της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, των τρομονόμων και των πολέμων δεν θα είναι αιώνια. Ότι μπορούν με τους αγώνες τους να επιχειρήσουν νικηφόρα τη ρήξη και την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ συμβάλλοντας στη διάλυσή τους. Ότι μπορούν να προχωρήσουν στην κοινωνική τους απελευθέρωση, στην οικοδόμηση μιας σοσιαλιστικής Ελλάδας, τμήμα της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης,  που θα βρίσκεται στο πλευρό των επαναστατικών αγώνων των λαών στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο. Ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στα δικά τους χέρια φτάνει να συντονίσουν τις δυνάμεις τους , να σχεδιάσουν σωστά και να επιχειρήσουν την νέα εξόρμηση για την κοινωνική τους απελευθέρωση, τη νέα τους έφοδο προς τον ουρανό πιο ώριμη και πιο αναγκαία παρά ποτέ.

 

Σε μια τέτοια προοπτική θεωρούμε εμείς αναγκαία την κοινή δράση στα επί μέρους και στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο απ’ τη μεριά των δυνάμεών μας. Σαν ένα βήμα σε μια τέτοια μεγάλη πορεία, προετοιμασμένοι για να αντιμετωπίσουμε δυσκολίες, στροφές και γυρίσματα, χαιρετίζουμε και τη σημερινή μας συγκέντρωση.

 

Με πηγή έμπνευσης τους μεγάλους ηρωικούς αγώνες της εργατικής και του λαού μας ξεπερνώντας λάθη και προδοσίες μπορούμε να ενώσουμε το χτες με το σήμερα να προχωρήσουμε μπροστά στο δρόμο του ΕΑΜ, τους ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, του Πολυτεχνείου, των αγώνων της μεταπολίτευσης, της εξέγερσης του Δεκέμβρη.