Επικαιρότητα
Ακόμα ένα μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της εποχής του ιμπεριαλισμού
Και κάπως έτσι η ανθρωπότητα ξεκίνησε εδώ και ενάμιση μήνα να γράφει ένα καινούργιο μαύρο κεφάλαιο στο βιβλίο της πρόσφατης ιστορίας της, αντάξιο πολλών προηγούμενων που έχει γράψει το είδος μας στη διάρκεια της σύντομης ύπαρξής του στον πλανήτη. Ένα κεφάλαιο πραγματικά οργουελικό. Η απαράδεκτη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι σίγουρο πως θα έχει μακροπρόθεσμες και βαριές συνέπειες για όλο τον πλανήτη.
Το πώς και πότε θα τελειώσει η σύγκρουση είναι ακόμα άγνωστο. Όσο για την εξέλιξη που όλοι απεύχονται, τη διάχυση της στις γειτονικές χώρες και τη γενίκευσή της σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από το αν ο κωμικός (με όλες τις σημασίες της λέξης) αλλά και επικίνδυνος Ζελένσκυ θα καταφέρει τελικά να σύρει, όπως απεγνωσμένα προσπαθεί, το ΝΑΤΟ σε ανοιχτή (και όχι πια συγκαλυμμένη) στρατιωτική εμπλοκή. Οι λαοί, όλοι οι λαοί, έχουν να χάσουν πολλά αν δεν αντιδράσουν τώρα, απαιτώντας να μπει τέλος στην αιματηρή σύγκρουση.
Πώς φτάσαμε ως εδώ
Τη διάλυση της ΕΣΣΔ ακολούθησε μια περίοδος πλήρους οικονομικής κατάρρευσης αλλά και εσκεμμένης ταπείνωσης της Ρωσίας εκ μέρους της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ, που αλαζονικά θεώρησαν πως είχαν οριστικά ξεμπερδέψει με τον βασικό ανταγωνιστή τους και είχαν αναδειχτεί σε μοναδική, ηγεμονική και αναμφισβήτητη υπερδύναμη. (Βλ. Φουκουγιάμα και τις θεωρίες περί «τέλους της ιστορίας»). Το δόγμα πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η στάση των ΗΠΑ έκτοτε, συνοψίζεται στα λόγια του Πολ Γούλφοβιτς, υφυπουργού Άμυνας του Τζορτζ Μπους, που σε έγγραφο του 1992 ανέφερε:
«Ο πρώτος μας στόχος είναι να αποτρέψουμε την επανεμφάνιση ενός νέου αντιπάλου είστε στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ είτε αλλού.… Πρόκειται για δεσπόζον ζήτημα που αποτελεί τη βάση μιας στρατηγικής περιφερειακής αμυντικής στρατηγικής και απαιτεί να προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε κάθε εχθρική δύναμη να κυριαρχήσει σε μια περιοχή οι πόροι της οποίας, υπό ενιαίο έλεγχο, θα ήταν επαρκείς για να δημιουργήσουν παγκόσμια ισχύ». Με βάση το παραπάνω δόγμα, η Ρωσία, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις και παρά την πλήρη καπιταλιστικοποίησή της, περικυκλώθηκε σταδιακά από ΝΑΤΟϊκές βάσεις, αντιμετωπίζοντας συνεχείς αρνήσεις στις απόπειρές της να ενταχθεί με κάποιο τρόπο σ’ αυτό τον νέο κόσμο.
Ένα αντίο για τον Γιώργο
Δημοσιεύουμε πιο κάτω τον τελευταίο αποχαιρετισμό της οργάνωσής μας στον εκλιπόντα σύντροφό μας Γιώργο Ασκητή, όπως εκφωνήθηκε στην κηδεία του από τη σ. Αντωνία Βαφειάδου.
Ο σύντροφος Γιώργος Ασκητής άφησε την τελευταία του πνοή χθες, φεύγοντας από κοντά μας πρόωρα, αναπάντεχα και άδικα. Ήταν παιδί αγροτικής οικογένειας, αγρότης και ο ίδιος. Κοινωνικός, διαλεκτικός και ευθύς, αγέρωχος, τίμιος και ειλικρινής, διέθετε τη στόφα ενός πραγματικού λαϊκού αγωνιστή.
Ταυτίστηκε με τους αγώνες της αγροτιάς και έδωσε το αγωνιστικό παρών σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, μέσα από τις γραμμές του ΕΚΚΕ από το 1976, συμμετέχοντας σε όλα τα μετωπικά σχήματα με το ΕΚΚΕ, όπως πρόσφατα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Το ’89 πρωτοστάτησε με τους συγχωριανούς του, ενωμένοι όλοι σαν μια γροθιά, και νίκησαν στον αγώνα για τα νερά των πηγών της Αραβησσού, όταν επιχείρησαν να τα βάλουν στο χέρι οι ιδιώτες και η ΕΥΔΑΘ. Δεν λυπήθηκαν κόπους και θυσίες, ούτε φοβήθηκαν την τρομοκρατία που είχε επιβληθεί σε όλο το χωριό, μέσα στα σπίτια με τα ΜΑΤ, και μέχρι τις αίθουσες των δικαστηρίων.
Από τον ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής, τότε που οι κάτοικοι έδιναν ο ένας στον άλλο ινδιάνικα ονόματα, του έμεινε το «Μοναχό Ελάφι». Έτσι, το παρατσούκλι του πάντα θύμιζε πως ήταν ένας από τους «τρελούς» που απαλλοτρίωσαν τις γεωτρήσεις των εταιρειών. Αυτός ήταν ο Γιώργος. Με τις απαλλοτριώσεις, υπέρ των πολλών. Από αυτούς που τις υλοποίησαν κιόλας μια φορά στη ζωή τους. Επειδή ήταν κομμουνιστής και άνθρωπος των έργων. Και γι’ αυτό ήταν ακόμα πιο ταιριαστή η απόφαση των δικών του να δωρίσουν τα όργανά του.
Έτσι ήταν που ο Γιώργος, το Μοναχό Ελάφι, και όλα τα παλικάρια του χωριού έγιναν σύμβολα του αγώνα για τη γη και το νερό στα κινήματα όλης της Ελλάδας. Ήταν οι εμπνευστές και οι προπομποί για το σύνθημα «Υγεία, παιδεία, ρεύμα και νερό, δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό».
Ο Γιώργος συμμετείχε πρωτοπόρα στις αγροτικές κινητοποιήσεις κατά της ΚΑΠ, στα μπλόκα στους δρόμους από τη Νίκαια μέχρι την Πελοπόννησο. Ήταν στην πρώτη γραμμή πολλές φορές σπάζοντας απαγορεύσεις και τρομοκρατία, σε διαδηλώσεις για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στις ΔΕΘ, για το Πολυτεχνείο, τις βάσεις, το ΝΑΤΟ. Στην καθημερινότητά του είχε στο νου του την οργανωμένη συλλογική δράση. Νηφάλιος και διαλεκτικός στις συζητήσεις του, με επιχειρήματα, έλεγε καταληκτικά πως έπρεπε να οργανώσουμε το στρατό της κοινωνικής αλλαγής.
Αγαπούσε με πάθος ό,τι έκανε και γι’ αυτό αγαπήθηκε από όσους τον γνώρισαν, ως σύντροφο, ως φίλο, ως συγχωριανό. Θα μας βαραίνει η απουσία του, όλους εμάς που μοιραστήκαμε μαζί του χαρές και λύπες, μα πιο πολύ μοιραστήκαμε τα όνειρά μας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και αδικία. Όλους εμάς που συμπορευτήκαμε μαζί του κάτω από τις ίδιες κόκκινες σημαίες για ένα καλύτερο μέλλον, για έναν κόσμο δίκαιο και σοσιαλιστικό.
Θα θέλαμε να εκφράσουμε και τα δικά μας θερμά συγχαρητήρια στους οικείους του για την απόφασή τους να δωρίσουν τα ζωτικά όργανα του συντρόφου μας για να σωθούν κάποιοι συνάνθρωποί μας, επιβεβαιώνοντας το ήθος όλης της οικογένειας.
Σύντροφε, ακριβέ μας Γιώργο.
Είμαστε σήμερα όλοι εδώ για να αποτίσουμε τον ύστατο φόρο τιμής και να σε κατευοδώσουμε στο μεγάλο ταξίδι που ξεκίνησες στην έφοδό σου για τον ουρανό.
Είμαστε εδώ για να σε βεβαιώσουμε ότι θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας. Συμπάσχουμε και εκφράζουμε τα πιο βαθιά μας συλλυπητήρια στην αδελφή σου Χρυσάνθη και στα ανίψια σου, στους συγχωριανούς σου και στους φίλους σου. Κόσμησες στη σύντομη αλλά πλούσια ζωή σου το αγαπημένο σου χωριό, την Αραβησσό.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, αγαπημένε μας Γιώργο, φίλε και σύντροφε.
Γεια σου Μοναχό Ελάφι με το ωραίο σου τραγούδι και τον περήφανο χορό!
Γεια σου Γιώργο με τα ροδάκινά σου και τον Στάλιν.
Θα αγωνιστούμε να σε δικαιώσουμε.
ΑΘΑΝΑΤΟΣ!
Το ΕΚΚΕ αποχαιρετά με θλίψη τον σύντροφο Γιώργο Ασκητή που έχασε τη μάχη για τη ζωή.
Ο σύντροφος Γιώργος, που έφυγε αδόκητα από κοντά μας, είχε οργανωθεί στο ΕΚΚΕ ήδη από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Συμμετείχε ενεργά σε όλους του αγώνες του αγροτικού κινήματος της Αραβησσού και του νομού Πέλλας. Πρωτοστάτησε στο κίνημα που αναπτύχθηκε στην Αραβησσό ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού των πηγών της περιοχής και είχε ως αποκορύφωμα τις πολύμηνες συγκρούσεις επί οικουμενικής κυβέρνησης το 1989. Συμμετείχε ενεργά σε όλα τα μετωπικά σχήματα, στη Μαχόμενη Αριστερά, στο ΜΕΡΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν έλλειψε ποτέ από κανέναν αγώνα κι έμεινε σταθερός και πιστός μέχρι το τέλος στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και της επανάστασης. Ήταν ένας πραγματικά τίμιος, λαϊκός αγωνιστής.
Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείους του, αλλά και τους συγχαίρουμε για την απόφασή τους να δωρίσουν τα όργανά του, προσφέροντας έτσι ελπίδα και ζωή σε άλλους συνανθρώπους μας.
Σύντροφε Γιώργο, θα ζεις στους αγώνες μας για μια καλύτερη κοινωνία.
ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
του Μανώλη Μ.
Για να κατανοήσουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, έτσι ώστε να έχουμε άποψη, πρέπει:
1. Να τις δούμε με βάση την κομμουνιστική κοσμοθεωρία του διεθνισμού, γνωρίζοντας, όμως, ότι ορισμένες πλευρές εθνικών ιδιαιτεροτήτων και διαφορών θα εξαλειφτούν με την οριστική εξαφάνιση των κρατών, ακόμα και αυτών της προλεταριακής δημοκρατίας, δηλαδή στον κομμουνισμό.
2. Να τις αντιμετωπίσουμε από τη σκοπιά των εργατικών τάξεων και των λαών που θα υποστούν τις συνέπειες τόσο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου όσο και μιας «κατοχής» όπως αυτής στην Κύπρο.
3. Να εξετάσουμε τη γεωστρατηγική σημασία της περιοχής, και
4. Να πάρουμε υπόψη μας το χαρακτήρα και την κατάσταση των αρχουσών τάξεων των δύο χωρών που συνορεύουν και ερίζουν.
Ας τους σταματήσουμε!
Συνεχίζει η κυβέρνηση, εμμονικά και μεθοδικά, να διαχειρίζεται με τον πιο άθλιο τρόπο την πανδημία που πλήττει τα τελευταία δύο χρόνια τη χώρα μας, όπως και όλο τον πλανήτη. Τα κρούσματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ο αριθμός των νεκρών είναι ασύλληπτος και έχει φέρει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις του καταλόγου με τις απώλειες ανά εκατομμύριο πληθυσμού, κανείς δε γνωρίζει πόσοι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας της αναβολής χειρουργείων, της μετατροπής νοσοκομείων σε μίας νόσου, της υποστελέχωσης του ΕΣΥ και της γενικότερης συστηματικής απαξίωσης της δημόσιας υγείας. Χρήματα υπάρχουν μόνο για φιέστες, για να μασαμπουκώνουν τα ΜΜΕ και για να αυγατίζουν τα κέρδη τους οι ημέτεροι του σάπιου αυτού συστήματος. Σαφώς δεν υπάρχουν για την ενίσχυση του ΕΣΥ, για την αύξηση των δρομολογίων των μέσων μεταφοράς και για την επαρκή χρηματοδότηση της παιδείας, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των παιδιών ανά τάξη και να διεξάγεται το μάθημα με ασφάλεια.
Τις τελευταίες μέρες ζούμε ακόμα ένα θέατρο του παραλόγου, καθώς τα σχολεία άνοιξαν χωρίς τη λήψη κανενός επιπλέον μέτρου. Μαθητές στοιβαγμένοι σα σαρδέλες στις τάξεις, σελφ τεστ που δεν έφτασαν για όλους –κάτι που υποχρεώνει τους γονείς να βάζουν πάλι το χέρι στην τσέπη-, καμία πρόνοια για τους μαθητές ή για τους εκπαιδευτικούς των ευάλωτων ομάδων. Μάλιστα, η υπουργός παιδείας είχε το θράσος να δηλώσει ότι στις σχολικές αίθουσες, όσοι κι αν είναι οι μαθητές, δεν υπάρχει διασπορά αφού τα τεστ και η έγκαιρη ιχνηλάτηση είναι μια αποτελεσματική λύση (κάτι για το οποίο κόμπασε αναίσχυντα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός). Παράλληλα, διατηρήθηκε το 50% +1 για το κλείσιμο ενός τμήματος, μέτρο χωρίς καμία επιστημονική και λογική βάση, που μετατρέπει τα σχολεία σε υγειονομικές βόμβες. Φυσικά, πέντε μέρες μετά τη νόσησή τους, όσοι βρίσκονταν σε καραντίνα επιστρέφουν στις ήδη υπερπληθείς τάξεις σα να μην τρέχει τίποτα! Παρά το κύμα κρουσμάτων που σημειώθηκε τις πρώτες μέρες επιστροφής στα σχολεία, το αυτί του υπουργείου δεν ιδρώνει.
Στην ιδιωτική εκπαίδευση η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για εργαζόμενους και μαθητές. Τα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης και Ξένων Γλωσσών έχουν ανοίξει από τις 3 Ιανουαρίου χωρίς τη λήψη μέτρων. Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διαχείριση των κρουσμάτων, καθώς δεν έχει οριστεί ποσοστό για κλείσιμο τμημάτων σε περίπτωση μαζικής νόσησης. Πέντε μέρες μετά το άνοιγμα των φροντιστηρίων οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν ότι έπρεπε να κάνουν σελφ τεστ, χωρίς να είναι σαφές αν τα δικαιούνται δωρεάν. Στα φαρμακεία, οι περισσότεροι καθηγητές φροντιστηρίων πληροφορήθηκαν πως δεν τα δικαιούνται δωρεάν, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό τα έλαβε κανονικά.
Η μετάλλαξη Ο έχει εκτινάξει τα κρούσματα και κανείς (πέρα από τους γνωστούς ανυπόληπτους κυβερνητικούς καθημερινούς τηλεμαϊντανούς) δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα πάρει τέλος η πανδημία. Όμως, ακόμα και όταν τελειώσει, θα έχει αφήσει πίσω της χιλιάδες ανθρώπινα θύματα (πολλά από τα οποία θα μπορούσαν να έχουν σωθεί), ένα ΕΣΥ διαλυμένο και εξαντλημένο, ώριμο πλέον για να πέσει στα νύχια ιδιωτών μεγαλογιατρών και κλινικαρχών, καθώς και την εφαρμογή νόμων-τερατουργημάτων (και) για την παιδεία, σαν αυτούς που ορίζουν την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, την Τράπεζα Θεμάτων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, καθώς και το εργασιακό ανοσιούργημα Χατζηδάκη, τους οποίους η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να προωθήσει τη στιγμή που οι περισσότεροι πολίτες, σαστισμένοι και σε κατάσταση σύγχυσης, προσπαθούν να γλιτώσουν από τη διπλή απειλή της Covid-19 και της πείνας.
Δεν πάει άλλο! Γι’ αυτό απαιτούμε:
- Τμήματα με 15 μαθητές ανά τάξη.
- Άμεση πρόσληψη μονίμων εκπαιδευτικών και ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού.
- Παροχή δωρεάν σελφ τεστ σε όλους τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
- Τακτική διεξαγωγή, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας, μοριακών τεστ σε όλους τους εργαζόμενους στις δομές εκπαίδευσης.
- Διεξαγωγή τακτικών απολυμάνσεων σε όλους τους εκπαιδευτικούς χώρους. Ταυτόχρονα, τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων και μέτρων προστασίας και παροχή δωρεάν του κατάλληλου εξοπλισμού σε μαθητές και εργαζόμενους (μασκών υψηλής προστασίας κ.ά.)
- Σε περίπτωση νόσησης, χορήγηση άδειας με πλήρεις αποδοχές στον εργαζόμενο μέχρι την πλήρη ανάρρωση και στη συνέχεια διενέργεια δωρεάν μοριακού ελέγχου για την ασφαλή επιστροφή στο χώρο εργασίας. Παροχή άδειας με πλήρεις αποδοχές στους γονείς των μαθητών που μπαίνουν σε καραντίνα.
- Δωρεάν ράπιντ και μοριακά τεστ για όλο το λαό, ώστε να υπάρχει πραγματική ιχνηλάτηση. Κανένας διαχωρισμός εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
- Δημόσια και δωρεάν ποιοτική υγεία για όλους. Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμες προσλήψεις και ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας και των νοσοκομείων.
Πρέπει επιτέλους να μας βρουν μπροστά τους.
Τους ψηφισμένους αντιδραστικούς νόμους, θα ρίξουμε ξανά!
Πέντε χρόνια μετά, ο σ. Χρίστος Μπίστης είναι πάντα παρώνΠέντε χρόνια από τότε που ο αγαπημένος μας σύντροφος Χρίστος έπαψε να είναι εδώ ως φυσική παρουσία, δεν έχει πάψει να κατοικεί στη σκέψη και στην καρδιά μας. Οι αγώνες και η ανεκτίμητη προσφορά του στο αριστερό, κομμουνιστικό κίνημα και στον λαό μας θα κρατήσουν ολοζώντανη την ανάμνησή του. Σύντροφε, δεν σε ξεχνάμε, θα νιώθουμε πάντα ευγνώμονες για όσα μας έμαθες και τυχεροί που σε γνωρίσαμε και συνεργαστήκαμε μαζί σου. Οι σύντροφοί σου Για τον θάνατο του σ. Αμπιμαέλ Γκουσμάν («Γκονσάλο»)Τον θάνατο, πριν από λίγες μέρες, του Αμπιμαέλ Γκουσμάν, γνωστού με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Γκονσάλο», ακολούθησε στα διεθνή αστικά μέσα ενημέρωσης ένα κρεσέντο ψευδολογιών, ανυπόστατων κατηγοριών και αβάσιμων χαρακτηρισμών, σε μια προσπάθεια να δαιμονοποιηθεί ο Γ.Γ. του Κ. Κ. Περού και να εμφανιστεί σαν τέρας. Δημοσιεύουμε στη συνέχεια ένα κείμενο που έδωσε στη δημοσιότητα το Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο των Φιλιππίνων σχετικά με τον θάνατο του σ. Γκονσάλο, το οποίο θεωρούμε ότι τοποθετεί στη σωστή τους βάση τα γεγονότα γύρω από τη ζωή και τον θάνατο αυτού του μαρξιστή επαναστάτη. Επαναστατικός χαιρετισμός στον Αμπιμαέλ «σύντροφο Γκονσάλο» Γκουσμάν Το Εθνικό Δημοκρατικό Μέτωπο των Φιλιππίνων (NDFP) θρηνεί για τον θάνατο του Μανουέλ Αμπιμαέλ «Προέδρου Γκονσάλο» Γκουσμάν Ρεϊνόσο, ιδρυτή και ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Περού – Φωτεινού Μονοπατιού. Συμπάσχουμε με τους συγγενείς, τους φίλους, τους συντρόφους του, καθώς και με τους εργάτες και τον λαό του Περού και όλου του κόσμου που θρηνούν για τον θάνατό του, στις 11 Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 86 ετών. Ο σύντροφος Γκονσάλο πέθανε στη φυλακή, στα χέρια των κυρίαρχων εκμεταλλευτριών τάξεων του Περού που είναι υποτελείς στον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ. Έμεινε φυλακισμένος 29 χρόνια, σε μια υπόγεια φυλακή που μοιάζει με τάφο, κάτι που σίγουρα έβλαψε την υγεία του και επέσπευσε τον θάνατό του. Ενώ η περουβιανή κυβέρνηση και το δικαστικό σύστημα επέτρεψαν κάποτε στον δικτάτορα και λαφυραγωγό Αλμπέρτο Φουχιμόρι να αποφυλακιστεί για ανθρωπιστικούς λόγους, κράτησαν τον σύντροφο Γκονσάλο στη φυλακή μέχρι τον θάνατό του. Η οργή τους γι’ αυτόν τον επαναστάτη κομμουνιστή τους έκανε να φανερώσουν τα διπλά μέτρα και σταθμά του νεοαποικιακού, αστικού και τελικά χρεοκοπημένου συστήματός τους. Συνεχίζουν να προκαλούν πολλά δεινά στους εκατοντάδες πολιτικούς κρατούμενους στο Περού.
Μια διαρκής έμπνευση, παρά τα λάθη και τις ανεπάρκειεςΤην 1η Ιουλίου 1921 ιδρύεται στην Σαγκάη τo K.K. Κίνας. Στο ιδρυτικό συνέδριο, που έγινε με την συμπαράσταση της Κομμουνιστικής Διεθνούς και κάτω από την ακτινοβολία της Οκτωβριανής Επανάστασης, συμμετέχουν 12 αντιπρόσωποι. Σε σύντομο χρονικό διάστημα παίζει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση και τη νίκη της κινεζικής εργατικής τάξης και της φτωχής αγροτιάς, στην οργάνωση απεργιών αλλά και στην πάλη κατά των γιαπωνέζων ιμπεριαλιστών και της κινέζικης μεγαλοαστικής τάξης και των φεουδαρχών. Με την Μεγάλη Πορεία, κάτω από την καθοδήγηση του Μάο Τσε Τουνγκ, αντιμετώπισε την σφοδρή επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον του οι αντιδραστικές δυνάμεις και του – μεταμορφωμένου σε προπύργιο της αντίδρασης από τον Τσαγκ Κάι Τσεκ – Κουομιντάνγκ. Αντιστάθηκε στο αντεπαναστατικό πραξικόπημα του Ν. Χρουστσώφ στο ΚΚΣΕ, κράτησε ψηλά τη σημαία της σοσιαλιστικής επανάστασης και της αντιιμπεριαλιστικής πάλης. Κάτω από την καθοδήγηση του Κ.Κ.Κ με το Μεγάλο Άλμα προς τα μπρος (1958-1962), παρά τα λάθη και τις υπερβολές, επιχειρήθηκε η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και μέσα από την κολεκτιβοποίηση της αγροτικής οικονομίας, υπερτριπλασιάστηκε ο παραγόμενος πλούτος και το κατά κεφαλή εισόδημα μέσα σε λίγα χρόνια, για το ξεπέρασμα της πείνας και της εξαθλίωσης ενός λαού που αντιστοιχούσε στο 1/4 του παγκόσμιου πληθυσμού. Με τη Μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση το Κ.Κ.Κ ξεσήκωσε τον ενθουσιασμό και τη μαχητικότητα χιλιάδων νέων για να ανατρέψουν κομματικές πλειοψηφίες που νοσταλγούσαν τον καπιταλιστικό δρόμο. Η Μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση με τη σειρά της, ξαναζωντάνεψε τις επιδιώξεις του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, εσωτερικά και για το παγκόσμιο επαναστατικό κίνημα, επηρέασε και εμφάνισε μαοϊκά ρεύματα το 1968 παγκοσμίως. Ενισχύθηκε η λαϊκή τέχνη, η μουσική, το θέατρο, το μπαλέτο, η ζωγραφική, η ποίηση. Εκατομμύρια εφημερίδες τοίχου Ντάτσιμπάο ενίσχυσαν τη δημοκρατία με την εφαρμογή της κριτικής-αυτοκριτικής . Η τεράστια μαζική εκπαίδευση εκατομμυρίων ανθρώπων με παλλαϊκό το δικαίωμα στη μόρφωση μείωσε τον αναλφαβητισμό κατά 90%. Έγινε σύνδεση της χειρωνακτικής εργασίας με τη μόρφωση και τον πολιτισμό για ένα λαό κόκκινο και ειδικό. Όπως τα πισωγυρίσματα στην Ε.Σ.Σ.Δ οδήγησαν στη ρήξη, έτσι αντίστοιχα ρεύματα στο εσωτερικό του Κ.Κ.Κ οδήγησαν στον εκφυλισμό, την υπονόμευση, την ανατροπή των σοσιαλιστικών κατακτήσεων και την παλινόρθωση του πιο άγριου καπιταλισμού στις μέρες μας. Η ενεργή συμμετοχή εκατομμυρίων νέων και στελεχών που εμπνεύστηκαν από το Κ.Κ.Κ, άφησαν ένα βαθύ ίχνος στην κινέζικη κοινωνία, παρακαταθήκη για τους αγώνες του μέλλοντος. Παρά τις ήττες και τα πισωγυρίσματα, δεν μπορούν να αμφισβητηθούν οι τεράστιες κοσμοϊστορικές κατακτήσεις ως το 1976. Με τα τεράστια άλματα πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης, ανάγκασαν το τρομοκρατημένο, σάπιο καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα να προχωρά σε παραχωρήσεις και δικαιώματα για την εργατική τάξη και τους λαούς σε όλη τη γη. Δικαιώματα, που σήμερα σε συνθήκες βαθιάς οικονομικής, οικολογικής και υγειονομικής κρίσης, μετά τις καταρρεύσεις, παίρνονται πίσω με πρωτοφανή βαρβαρότητα οδηγώντας σε ένα νέο κοινωνικό Μεσαίωνα. Η ίδια η ζωή επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα και τις ιστορικές κατακτήσεις των μεγάλων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, με έμπνευση από τις μεγάλες προσπάθειες ανύψωσης του παγκόσμιου προλεταριάτου, της Κομμούνας, του Οκτώβρη και της Κίνας, ξεπερνώντας τις ανεπάρκειες τους, αναζητώντας τους νέους δικούς μας δρόμους. Αντωνία Αθανασοπούλου – Βαφειάδου Μέλος του Ε.Κ.Κ.Ε. ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ Στις 26 Ιούνη οργανώνεται στον Βόλο πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στην καύση σκουπιδιών και την τρομοκρατία κράτους-πολυεθνικών. Καταγγέλλουμε το γεγονός ότι στα Γιαννιτσά η ΕΛΑΣ σε ρόλο χωροφυλακής άλλων εποχών αναζήτησε σύντροφό μας αρχικά στο στέκι της Αριστερής Κίνησης Πέλλας και στη συνέχεια στο σπίτι του. Ήθελαν να αποσπάσουν πληροφορίες για τον αριθμό των αγωνιστών και αγωνιστριών που θα λάβουν μέρος σε προγραμματισμένη κινητοποίηση στον Βόλο ενάντια στην καύση σκουπιδιών και την ακριβή ώρα και ημέρα αποχώρησης τους! Αν νομίζουν ότι θα τους φοβηθούμε, είναι γελασμένοι! Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο βιώνουμε ένα καθεστώς διαρκούς παραβίασης δημοκρατικών και εργασιακών δικαιωμάτων στο όνομα της δήθεν προστασίας της δημόσιας υγείας. Παράλληλα, ψηφίζοντας νόμους-εκτρώματα θέλουν να μονιμοποιήσουν και να νομιμοποιήσουν αυτό το καθεστώς έκτακτης ανάγκης. Ουσιαστικά, συνεχίζουν τη δολοφονική πολιτική που ακολουθούσαν και πριν την πανδημία, η οποία έχει στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες συμπολίτες μας είτε από την covid, είτε επειδή στερήθηκαν την πρόσβαση στην αναγκαία γι’ αυτούς περίθαλψη, συνεχίζουν τα οικονομικά εγκλήματα και την καταλήστευση του δημόσιου χρήματος, συνεχίζουν την υποβάθμιση της ζωής μας, συνεχίζουν τη λεηλασία της φύσης γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η αύξηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Φυσικά, στην άγρια επίθεση εναντίον του λαού δε θα μπορούσε να μη συνοδεύεται από την όξυνση της καταστολής. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι ενδιαφέρονται για την υγεία μας, ενώ είναι αυτοί που με τις πολιτικές αποφάσεις κάνουν πλάτες σε εταιρίες-κολοσσούς που καταστρέφουν το περιβάλλον με όποιον τρόπο μπορούν: αποστράγγιση ολόκληρων βουνών και ρύπανση μεγάλων περιοχών εξαιτίας οικονομικών δραστηριοτήτων όπως η εξόρυξη χρυσού (βλέπε Σκουριές), ανεμογεννήτριες σε όλες τις βουνοκορφές, καύση απορριμμάτων σκορπώντας τον θάνατο από καρκίνο. Κοινός παρονομαστής σε όλες τις περιπτώσεις είναι η καταστολή όσων αντιστέκονται. Στις 13 Ιούλη του 2020, στο τέλος της πρώτης φάσης της καραντίνας, το κίνημα ενάντια στην καύση σκουπιδιών στον Βόλο εναντιώθηκε στη γιγάντωση των δραστηριοτήτων της ΑΓΕΤ – Lafarge και στο διαρκές έγκλημα της καύσης σκουπιδιών. Η καταστολή ήταν τόσο μεγάλη που δεκάδες διαδηλωτές τραυματίστηκαν, ενώ σ. Β. Μάγγος βασανίστηκε άγρια στην αστυνομική διεύθυνση Μαγνησίας και πέθανε ένα μήνα μετά. Αν θέλουμε να ανασάνουμε ελεύθερα καθαρό αέρα, είναι χρέος μας να συγκρουστούμε με τις πολιτικές κυβέρνησης, κεφαλαίου και Ευρωπαϊκής Ένωσης και όσων τις στηρίζουν. ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ, ΔΕΝ ΛΟΓΟΔΟΤΟΥΜΕ! ΕΜΠΡΟΣ ΛΑΕ ΜΗ ΣΚΥΒΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! ΕΚΚΕ 25.06.21 |