Ε.Κ.Κ.Ε.

Και κάπως έτσι η ανθρωπότητα ξεκίνησε εδώ και ενάμιση μήνα να γράφει ένα καινούργιο μαύρο κεφάλαιο στο βιβλίο της πρόσφατης ιστορίας της, αντάξιο πολλών προηγούμενων που έχει γράψει το είδος μας στη διάρκεια της σύντομης ύπαρξής του στον πλανήτη. Ένα κεφάλαιο πραγματικά οργουελικό. Η απαράδεκτη στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι σίγουρο πως θα έχει μακροπρόθεσμες και βαριές συνέπειες για όλο τον πλανήτη.

Το πώς και πότε θα τελειώσει η σύγκρουση είναι ακόμα άγνωστο. Όσο για την εξέλιξη που όλοι απεύχονται, τη διάχυση της στις γειτονικές χώρες και τη γενίκευσή της σε έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, αυτή θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από το αν ο κωμικός (με όλες τις σημασίες της λέξης) αλλά και επικίνδυνος Ζελένσκυ θα καταφέρει τελικά να σύρει, όπως απεγνωσμένα προσπαθεί, το ΝΑΤΟ σε ανοιχτή (και όχι πια συγκαλυμμένη) στρατιωτική εμπλοκή. Οι λαοί, όλοι οι λαοί, έχουν να χάσουν πολλά αν δεν αντιδράσουν τώρα, απαιτώντας να μπει τέλος στην αιματηρή σύγκρουση.

Πώς φτάσαμε ως εδώ

Τη διάλυση της ΕΣΣΔ ακολούθησε μια περίοδος πλήρους οικονομικής κατάρρευσης αλλά και εσκεμμένης ταπείνωσης της Ρωσίας εκ μέρους της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ, που αλαζονικά θεώρησαν πως είχαν οριστικά ξεμπερδέψει με τον βασικό ανταγωνιστή τους και είχαν αναδειχτεί σε μοναδική, ηγεμονική και αναμφισβήτητη υπερδύναμη. (Βλ. Φουκουγιάμα και τις θεωρίες περί «τέλους της ιστορίας»). Το δόγμα πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η στάση των ΗΠΑ έκτοτε, συνοψίζεται στα λόγια του Πολ Γούλφοβιτς, υφυπουργού Άμυνας του Τζορτζ Μπους, που σε έγγραφο του 1992 ανέφερε:

«Ο πρώτος μας στόχος είναι να αποτρέψουμε την επανεμφάνιση ενός νέου αντιπάλου είστε στο έδαφος της πρώην ΕΣΣΔ είτε αλλού.… Πρόκειται για δεσπόζον ζήτημα που αποτελεί τη βάση μιας στρατηγικής περιφερειακής αμυντικής στρατηγικής και απαιτεί να προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε κάθε εχθρική δύναμη να κυριαρχήσει σε μια περιοχή οι πόροι της οποίας, υπό ενιαίο έλεγχο, θα ήταν επαρκείς για να δημιουργήσουν παγκόσμια ισχύ». Με βάση το παραπάνω δόγμα, η Ρωσία, παρά τις περί του αντιθέτου υποσχέσεις και παρά την πλήρη καπιταλιστικοποίησή της, περικυκλώθηκε σταδιακά από ΝΑΤΟϊκές βάσεις, αντιμετωπίζοντας συνεχείς αρνήσεις στις απόπειρές της να ενταχθεί με κάποιο τρόπο σ’ αυτό τον νέο κόσμο.

Δημοσιεύουμε πιο κάτω τον τελευταίο αποχαιρετισμό της οργάνωσής μας στον εκλιπόντα σύντροφό μας Γιώργο Ασκητή, όπως εκφωνήθηκε στην κηδεία του από τη σ. Αντωνία Βαφειάδου.

Ο σύντροφος Γιώργος Ασκητής άφησε την τελευταία του πνοή χθες, φεύγοντας από κοντά μας πρόωρα, αναπάντεχα και άδικα. Ήταν παιδί αγροτικής οικογένειας, αγρότης και ο ίδιος. Κοινωνικός, διαλεκτικός και ευθύς, αγέρωχος, τίμιος και ειλικρινής, διέθετε τη στόφα ενός πραγματικού λαϊκού αγωνιστή.

Ταυτίστηκε με τους αγώνες της αγροτιάς και έδωσε το αγωνιστικό παρών σε κάθε μικρό και μεγάλο αγώνα, μέσα από τις γραμμές του ΕΚΚΕ από το 1976, συμμετέχοντας σε όλα τα μετωπικά σχήματα με το ΕΚΚΕ, όπως πρόσφατα στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Το ’89 πρωτοστάτησε με τους συγχωριανούς του, ενωμένοι όλοι σαν μια γροθιά, και νίκησαν στον αγώνα για τα νερά των πηγών της Αραβησσού, όταν επιχείρησαν να τα βάλουν στο χέρι οι ιδιώτες και η ΕΥΔΑΘ. Δεν λυπήθηκαν κόπους και θυσίες, ούτε φοβήθηκαν την τρομοκρατία που είχε επιβληθεί σε όλο το χωριό, μέσα στα σπίτια με τα ΜΑΤ, και μέχρι τις αίθουσες των δικαστηρίων.

Από τον ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής, τότε που οι κάτοικοι έδιναν ο ένας στον άλλο ινδιάνικα ονόματα, του έμεινε το «Μοναχό Ελάφι». Έτσι, το παρατσούκλι του πάντα θύμιζε πως ήταν ένας από τους «τρελούς» που απαλλοτρίωσαν τις γεωτρήσεις των εταιρειών. Αυτός ήταν ο Γιώργος. Με τις απαλλοτριώσεις, υπέρ των πολλών. Από αυτούς που τις υλοποίησαν κιόλας μια φορά στη ζωή τους. Επειδή ήταν κομμουνιστής και άνθρωπος των έργων. Και γι’ αυτό ήταν ακόμα πιο ταιριαστή η απόφαση των δικών του να δωρίσουν τα όργανά του.

Έτσι ήταν που ο Γιώργος, το Μοναχό Ελάφι, και όλα τα παλικάρια του χωριού έγιναν σύμβολα του αγώνα για τη γη και το νερό στα κινήματα όλης της Ελλάδας. Ήταν οι εμπνευστές και οι προπομποί για το σύνθημα «Υγεία, παιδεία, ρεύμα και νερό, δεν είναι εμπορεύματα, ανήκουν στο λαό».

Ο Γιώργος συμμετείχε πρωτοπόρα στις αγροτικές κινητοποιήσεις κατά της ΚΑΠ, στα μπλόκα στους δρόμους από τη Νίκαια μέχρι την Πελοπόννησο. Ήταν στην πρώτη γραμμή πολλές φορές σπάζοντας απαγορεύσεις και τρομοκρατία, σε διαδηλώσεις για δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στις ΔΕΘ, για το Πολυτεχνείο, τις βάσεις, το ΝΑΤΟ. Στην καθημερινότητά του είχε στο νου του την οργανωμένη συλλογική δράση. Νηφάλιος και διαλεκτικός στις συζητήσεις του, με επιχειρήματα, έλεγε καταληκτικά πως έπρεπε να οργανώσουμε το στρατό της κοινωνικής αλλαγής.

Αγαπούσε με πάθος ό,τι έκανε και γι’ αυτό αγαπήθηκε από όσους τον γνώρισαν, ως σύντροφο, ως φίλο, ως συγχωριανό. Θα μας βαραίνει η απουσία του, όλους εμάς που μοιραστήκαμε μαζί του χαρές και λύπες, μα πιο πολύ μοιραστήκαμε τα όνειρά μας για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους και αδικία. Όλους εμάς που συμπορευτήκαμε μαζί του κάτω από τις ίδιες κόκκινες σημαίες για ένα καλύτερο μέλλον, για έναν κόσμο δίκαιο και σοσιαλιστικό.

Θα θέλαμε να εκφράσουμε και τα δικά μας θερμά συγχαρητήρια στους οικείους του για την απόφασή τους να δωρίσουν τα ζωτικά όργανα του συντρόφου μας για να σωθούν κάποιοι συνάνθρωποί μας, επιβεβαιώνοντας το ήθος όλης της οικογένειας.

Σύντροφε, ακριβέ μας Γιώργο.

Είμαστε σήμερα όλοι εδώ για να αποτίσουμε τον ύστατο φόρο τιμής και να σε κατευοδώσουμε στο μεγάλο ταξίδι που ξεκίνησες στην έφοδό σου για τον ουρανό.

Είμαστε εδώ για να σε βεβαιώσουμε ότι θα ζεις για πάντα στις καρδιές μας και στους αγώνες μας. Συμπάσχουμε και εκφράζουμε τα πιο βαθιά μας συλλυπητήρια στην αδελφή σου Χρυσάνθη και στα ανίψια σου, στους συγχωριανούς σου και στους φίλους σου. Κόσμησες στη σύντομη αλλά πλούσια ζωή σου το αγαπημένο σου χωριό, την Αραβησσό.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει, αγαπημένε μας Γιώργο, φίλε και σύντροφε.

Γεια σου Μοναχό Ελάφι με το ωραίο σου τραγούδι και τον περήφανο χορό!

Γεια σου Γιώργο με τα ροδάκινά σου και τον Στάλιν.

Θα αγωνιστούμε να σε δικαιώσουμε.

ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

Ο σύντροφος Γιώργος, που έφυγε αδόκητα από κοντά μας, είχε οργανωθεί στο ΕΚΚΕ ήδη από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Συμμετείχε ενεργά σε όλους του αγώνες του αγροτικού κινήματος της Αραβησσού και του νομού Πέλλας. Πρωτοστάτησε στο κίνημα που αναπτύχθηκε στην Αραβησσό  ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού των πηγών της περιοχής και είχε ως αποκορύφωμα τις πολύμηνες συγκρούσεις επί οικουμενικής κυβέρνησης το 1989. Συμμετείχε ενεργά σε όλα τα μετωπικά σχήματα, στη Μαχόμενη Αριστερά,  στο ΜΕΡΑ και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν έλλειψε ποτέ από κανέναν αγώνα κι έμεινε σταθερός και πιστός μέχρι το τέλος στις αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και της επανάστασης. Ήταν ένας πραγματικά τίμιος, λαϊκός αγωνιστής.

Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήριά μας στους οικείους του, αλλά και τους συγχαίρουμε για την απόφασή τους να δωρίσουν τα όργανά του, προσφέροντας έτσι ελπίδα και ζωή σε άλλους συνανθρώπους μας.

Σύντροφε Γιώργο, θα ζεις στους αγώνες μας για μια καλύτερη κοινωνία.

του Μανώλη Μ.

Για να κατανοήσουμε τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, έτσι ώστε να έχουμε άποψη, πρέπει:

1. Να τις δούμε με βάση την κομμουνιστική κοσμοθεωρία του διεθνισμού, γνωρίζοντας, όμως, ότι ορισμένες πλευρές εθνικών ιδιαιτεροτήτων και διαφορών θα εξαλειφτούν με την οριστική εξαφάνιση των κρατών, ακόμα και αυτών της προλεταριακής δημοκρατίας, δηλαδή στον κομμουνισμό.

2. Να τις αντιμετωπίσουμε από τη σκοπιά των εργατικών τάξεων και των λαών που θα υποστούν τις συνέπειες τόσο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου όσο και μιας «κατοχής» όπως αυτής στην Κύπρο.

3. Να εξετάσουμε τη γεωστρατηγική σημασία της περιοχής, και

4. Να πάρουμε υπόψη μας το χαρακτήρα και την κατάσταση των αρχουσών τάξεων των δύο χωρών που συνορεύουν και ερίζουν. 

Συνεχίζει η κυβέρνηση, εμμονικά και μεθοδικά, να διαχειρίζεται με τον πιο άθλιο τρόπο την πανδημία που πλήττει τα τελευταία δύο χρόνια τη χώρα μας, όπως και όλο τον πλανήτη. Τα κρούσματα αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, ο αριθμός των νεκρών είναι ασύλληπτος και έχει φέρει την Ελλάδα στις πρώτες θέσεις του καταλόγου με τις απώλειες ανά εκατομμύριο πληθυσμού, κανείς δε γνωρίζει πόσοι άνθρωποι χάθηκαν εξαιτίας της αναβολής χειρουργείων, της μετατροπής νοσοκομείων σε μίας νόσου, της υποστελέχωσης του ΕΣΥ και της γενικότερης συστηματικής απαξίωσης της δημόσιας υγείας. Χρήματα υπάρχουν μόνο για φιέστες, για να μασαμπουκώνουν τα ΜΜΕ και για να αυγατίζουν τα κέρδη τους οι ημέτεροι του σάπιου αυτού συστήματος. Σαφώς δεν υπάρχουν για την ενίσχυση του ΕΣΥ, για την αύξηση των δρομολογίων των μέσων μεταφοράς και για την επαρκή χρηματοδότηση της παιδείας, ώστε να μειωθεί ο αριθμός των παιδιών ανά τάξη και να διεξάγεται το μάθημα με ασφάλεια.

Τις τελευταίες μέρες ζούμε ακόμα ένα θέατρο του παραλόγου, καθώς τα σχολεία άνοιξαν χωρίς τη λήψη κανενός επιπλέον μέτρου. Μαθητές στοιβαγμένοι σα σαρδέλες στις τάξεις, σελφ τεστ που δεν έφτασαν για όλους –κάτι που υποχρεώνει τους γονείς να βάζουν πάλι το χέρι στην τσέπη-, καμία πρόνοια για τους μαθητές ή για τους εκπαιδευτικούς των ευάλωτων ομάδων. Μάλιστα, η υπουργός παιδείας είχε το θράσος να δηλώσει ότι στις σχολικές αίθουσες, όσοι κι αν είναι οι μαθητές, δεν υπάρχει διασπορά αφού τα τεστ και η έγκαιρη ιχνηλάτηση είναι μια αποτελεσματική λύση (κάτι για το οποίο κόμπασε αναίσχυντα και ο ίδιος ο πρωθυπουργός). Παράλληλα, διατηρήθηκε το 50% +1 για το κλείσιμο ενός τμήματος, μέτρο χωρίς καμία επιστημονική και λογική βάση, που μετατρέπει τα σχολεία σε υγειονομικές βόμβες. Φυσικά, πέντε μέρες μετά τη νόσησή τους, όσοι βρίσκονταν σε καραντίνα επιστρέφουν στις ήδη υπερπληθείς τάξεις σα να μην τρέχει τίποτα! Παρά το κύμα κρουσμάτων που σημειώθηκε τις πρώτες μέρες επιστροφής στα σχολεία, το αυτί του υπουργείου δεν ιδρώνει.

Στην ιδιωτική εκπαίδευση η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη για εργαζόμενους και μαθητές. Τα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης και Ξένων Γλωσσών έχουν ανοίξει από τις 3 Ιανουαρίου χωρίς τη λήψη μέτρων. Άλλωστε, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη διαχείριση των κρουσμάτων, καθώς δεν έχει οριστεί ποσοστό για κλείσιμο τμημάτων σε περίπτωση μαζικής νόσησης. Πέντε μέρες μετά το άνοιγμα των φροντιστηρίων οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν ότι έπρεπε να κάνουν σελφ τεστ, χωρίς να είναι σαφές αν τα δικαιούνται δωρεάν. Στα φαρμακεία, οι περισσότεροι καθηγητές φροντιστηρίων πληροφορήθηκαν πως δεν τα δικαιούνται δωρεάν, ενώ ένα πολύ μικρό ποσοστό τα έλαβε κανονικά.

Η μετάλλαξη Ο έχει εκτινάξει τα κρούσματα και κανείς (πέρα από τους γνωστούς ανυπόληπτους κυβερνητικούς καθημερινούς τηλεμαϊντανούς) δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα πάρει τέλος η πανδημία. Όμως, ακόμα και όταν τελειώσει, θα έχει αφήσει πίσω της χιλιάδες ανθρώπινα θύματα (πολλά από τα οποία θα μπορούσαν να έχουν σωθεί), ένα ΕΣΥ διαλυμένο και εξαντλημένο, ώριμο πλέον για να πέσει στα νύχια ιδιωτών μεγαλογιατρών και κλινικαρχών, καθώς και την εφαρμογή νόμων-τερατουργημάτων (και) για την παιδεία, σαν αυτούς που ορίζουν την αξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών, την Τράπεζα Θεμάτων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, καθώς και το εργασιακό ανοσιούργημα Χατζηδάκη, τους οποίους η κυβέρνηση βρήκε την ευκαιρία να προωθήσει τη στιγμή που οι περισσότεροι πολίτες, σαστισμένοι και σε κατάσταση σύγχυσης, προσπαθούν να γλιτώσουν από τη διπλή απειλή της Covid-19 και της πείνας.

Δεν πάει άλλο! Γι’ αυτό απαιτούμε:

• Τμήματα με 15 μαθητές ανά τάξη.
• Άμεση πρόσληψη μονίμων εκπαιδευτικών και ιατρικού-νοσηλευτικού προσωπικού.
• Παροχή δωρεάν σελφ τεστ σε όλους τους εργαζόμενους στην εκπαίδευση, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.
• Τακτική διεξαγωγή, με ευθύνη κράτους και εργοδοσίας, μοριακών τεστ σε όλους τους εργαζόμενους στις δομές εκπαίδευσης.
• Διεξαγωγή τακτικών απολυμάνσεων σε όλους τους εκπαιδευτικούς χώρους. Ταυτόχρονα, τήρηση όλων των υγειονομικών πρωτοκόλλων και μέτρων προστασίας και παροχή δωρεάν του κατάλληλου εξοπλισμού σε μαθητές και εργαζόμενους (μασκών υψηλής προστασίας κ.ά.)
• Σε περίπτωση νόσησης, χορήγηση άδειας με πλήρεις αποδοχές στον εργαζόμενο μέχρι την πλήρη ανάρρωση και στη συνέχεια διενέργεια δωρεάν μοριακού ελέγχου για την ασφαλή επιστροφή στο χώρο εργασίας. Παροχή άδειας με πλήρεις αποδοχές στους γονείς των μαθητών που μπαίνουν σε καραντίνα.
• Δωρεάν ράπιντ και μοριακά τεστ για όλο το λαό, ώστε να υπάρχει πραγματική ιχνηλάτηση. Κανένας διαχωρισμός εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων.
• Δημόσια και δωρεάν ποιοτική υγεία για όλους. Άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμες προσλήψεις και ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας και των νοσοκομείων.

Πρέπει επιτέλους να μας βρουν μπροστά τους.

Τους ψηφισμένους αντιδραστικούς νόμους, θα ρίξουμε ξανά!